Hoofdstuk 79

12 3 0
                                    

"Er zijn te veel soldaten," zei ik en zakte weer naar beneden.
Thomas liet de putdeksel weer rustig zakken en kwam naast me staan.

"Dus we blijven hier?" vroeg Ayla en de kynoka gromde.

"Tijd voor een dutje," merkte Thomas op en ging zitten. Ik keek hem met een verbaasde blik aan.

"Wat? We gaan nu toch nergens heen. Teruggaan is geen optie, toch?" reageerde Thomas en Ayla haalde haar schouders op.

"Daar heeft hij een punt," zei ze en ging naast de kynoka zitten.

Ik besloot ook maar mijn rust te pakken en ging op de grond liggen, terwijl ik met mijn blik naar de putdeksel staarde.
We hoorden de marcherende voetstappen en roepende stemmen.
Ook hoorden we zware objecten verplaatst worden, waardoor ik zorgen kreeg over onze overwinning.
Al zouden we niet winnen, dan moest ik als nog zorgen dat Amara veilig terug kwam. Met het zwaard.

Mijn gedachten werden onderbroken door Thomas. Hij zat tegen de muur aan en probeerde te slapen.

"Ik kan niet slapen," bromde hij. "Verdomde tunnel,".

"Misschien spookt het hier wel," zei Ayla en ik moest lachen.

"Heeft iemand nog iets nuttigs te vertellen?" vroeg Thomas toen en keek mij aan.

"Hoezo ik?" vroeg ik.

"Jij hebt altijd wat te zeggen," zei Thomas.

"Dat is niet waar," reageerde ik en hij grijnsde.

"Ik heb wel wat te vertellen," onderbrak Ayla ons gesprek en we keken haar allebei aan.
Ze begon te glimlachen.

"Ik had een ontmoeting met de goden," begon ze bescheiden. "Ze vertelden me dat ik pijn kan wegnemen met mijn handen,".

"Ayla," begon ik met een ontroerend gevoel. "Wat mooi en bijzonder,".

"Nu ben ik toch wel een beetje speciaal," zei ze met een glimlach.
Ik liep naar haar toe en ging naast haar zitten.

"Je bent altijd al speciaal geweest. Vanaf het moment dat je in je moeders buik zat," overtuigde ik mijn dochter. "Met krachten of zonder krachten. Ik ben heel erg trots op je en zo te zien heb je een nieuwe vriend gemaakt,".

Ik keek naar de kynoka die zijn ogen had dicht gedaan.

"Al is hij wel schattiger als hij slaapt," zei ik en we moesten allemaal lachen.

"Dank je wel pap," zei Ayla. "Ik hou van je,".

"Ik ook van jou," zei ik en ze omhelsde me. Ik voelde haar handen door mijn manen heen glijden.

Ik had Maltar en Thomas het slagveld zien verlaten samen met een kynoka en een meisje, nadat de demoncommandant was gedood

Deze afbeelding leeft onze inhoudsrichtlijnen niet na. Verwijder de afbeelding of upload een andere om verder te gaan met publiceren.

Ik had Maltar en Thomas het slagveld zien verlaten samen met een kynoka en een meisje, nadat de demoncommandant was gedood.
Het Trivaanse leger ging enorm achteruit.

The Sword of Starlight✅Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu