Ben değişir miydim? Farklı bir yol seçseydim. Durup geriye bakmasaydım.
Her insanın kendi özünü bulması için yıkması gereken yollar vardır. Ben de çocukluğumun ayakta durmasını sağlayan sütunlara inen ilk darbeyle öldüm. Bu darbe, bir süre sonra at...
"Hayatın buna bağlı olsaydı en derin korkularınla yüzleşir miydin? Yoksa senin için yapacak birini mi kiralardın?"
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
14 Ocak 2021
Yakala
Tanrı'nın bizi yalnız bırakarak kendimize, gelmemizi sağlayacağı sayısız yol vardır. Her birimizin dünyaya geliş amacı birbirinden farklıdır. Olduğumuz kişinin dışına çıkar, olmadığımız kişi gibi davranırız.
İşte o da, bu sayısız yollardan birinden yürüyordu. Bu Tanrı'nın onunla başa çıkma yöntemiydi. Geri dönemiyordu belki ama hatalarının üzerine doğru gidiyordu. Bütün camları kırdığında perilerin mırıldandığı şarkıları duyabildi.
Zaman geçtikçe geçmişi ve geleceği arasında sıkıştı. Kendi içinde hapsoldu. Kendinden kaçamıyordu. Bu cehennemden çıkmak istiyordu ama ölüyordu. Bir yılan gibi mükemmel olmak istiyordu.
İşlediği günah, özellikle şu ya da bu değildi. Günahlarından kurtulmak için savaştı. Bu cehennem dünyaydı. Doğmak isteyen kişi, ilk olarak bir dünyayı yok etmek zorundadır. Tanrı'ya doğru uçtu.
Çoğu zaman kötü bir şekilde ilerledi ama asla ölemeyeceğini düşündü. Onun için gökyüzü her zaman berraktı. Keşke bütün zayıflıkları saklanabilseydi. Bunun mümkün olmayacağını biliyordu, bu yüzden bütün hayatını değiştirdi.
Bir kez daha aldatılan olmayacaktı. Üzerinde güçlerini uygulamaları için hiç kimseye yetki vermeyecekti. Gerçeğin yalanlarla yok olmasının üstünden epey zaman geçmişti.
Bazı günler kendinden farklı biri olsa bile, sorun yoktu. O kendisinin tek kurtarıcısıydı. Dün olduğu gibi bugün de kendi hayatını kurtarmak için çok uğraşmıştı.
Banka hesabını kontrol etti. Beklediği ödeme yaklaşık on dakika önce hesabına gönderilmişti. Telefonu çaldığında hiç bekletmeden açtı.
"Para hesabında," dedi Vega. Bu onun takma adıydı. Hala onun gerçek adını bilmiyordu. Zaten bu konuyla pek de ilgilenmiyordu. Aralarındaki tek ilişki, işti.
"Ödemen birazdan hesabında olur," dedi Savaş donuk sesiyle. Havalar iyice soğumuştu. Bir an önce telefonu kapatıp atölyeye girmek istiyordu.
Vega onaylayan bir sesle mırıldandı. "Yeni bir iş olursa seni ararım," dedi bıkkınlıkla ve telefonu kapattı.
Savaş daha önce Vega'yı hiç görmemişti. Yaklaşık üç yıl önce tanışmışlardı. Vega onu aradığında Savaş bir hastaneden kaçmaya çalışıyordu. Kötü durumdaydı ve gidecek bir yeri yoktu.
Vega ile bu sayede tanıştılar. Onun ne iş yaptığını, nerede ve nasıl yaşadığı hakkında hiçbir fikri yoktu. Ama Vega, Savaş'ın her işini hallediyordu.
