Geçmişin İzleri

14. Bölüm: Savaş Başlıyor.

Herkese merhaba. Nasılsınız sayın okurlarım?

Yepyeni bir bölüm ile karşınızdayım. Umarım beğenirsiniz.

Bu bölümü xXAkina_OtakuXx a ithaf ediyorum.

Buraya okuma tarihinizi yazar mısınız? Bende bölümü paylaşacağım tarihi yazacağım. 10.04.2021

Keyifli okumalar...❤️

14. Bölüm: Savaş Başlıyor.

"Bazı yaralar sarılmaz o sana sarılmadıkça..."

(YAZAR'IN ANLATIMIYLA)

Umut ne güzel bir kelime değil mi? İnsanı hayata bağlayan tek kelime. Nefes almasını, yaşamasını sağlayan tek kelime. Emir bu hayatta umutlara hiç inanmamıştı. Gerçekçi biriydi Emir. Olacakları düşünür hangi sonuçtan ne çıkacağını iyice ölçer ona göre hareket ederdi. Ta ki bugüne kadar. Aklı ile değil kalbiyle hareket ediyordu artık. Aşıktı çünkü. Aşk deyince mantık devreden çıkıyordu zaten. Tıpkı az önce yaptığı gibi.

"Gelin içeri anlatın olanları." dedi Kerem Bey. Alp, Berke ve Emir heyecanla içeri girdi. Yerlerinde duramıyorlardı.

Hepsi birden evin salonuna geçmişti. Üçlü koltuğa Emir, Berke ve Alp oturdu. İkili koltuğa Yağız ve Nilsu oturdu. Geriye kalan iki tane tekli koltuğa ise Nilüfer Hanım ve Kerem Bey oturdu. Pür dikkat üçlünün açıklayacağı haberi dinliyorlardı.

Emir'in nasıl anlatmaya başlayacağı hakkında en ufak bir fikri yoktu. Adamın kalbine indirmekte korkuyordu.

"Biz bir şey yaptık." dedi Emir. Nasıl başlayacağına tam karar veremiyordu.

"Ne yaptınız?" dedi Yağız. Çünkü aklında bir fikir vardı ve o şeyi yapmış olmalarından korkuyordu. Emir, Alp ve Berke birbirlerine baktılar. Emir ensesini kaşıdı.

"Çocuklar bir şey deyin artık. Kalp krizi geçireceğim burada." dedi Kerem Bey. Emir, Alp ve Berke üçlüsü aynı anda "Allah korusun." dediler. Emir daha fazla lafı ağzında gevelemeden söylemeye karar verdi.

"Biz Açelya'nın mezarını açtık." dedi pat diye.

"Al işte biliyordum. Oğlum siz delirdiniz mi? Biri sizi gördüyse ve şikayet ederse neler olur biliyor musunuz?" dedi Yağız. Haklı olduğunu biliyorlardı. Üçü de yere bakıyordu.

"Ayrıca neden böyle bir şeye kalkıştınız? Siz bir şey biliyorsunuz ve bize söylemiyorsunuz değil mi?" diye tekrardan sordu Yağız. Biliyordu bir şeyler sakladıklarını. Emir daha dayanamayıp konuşmaya başladı.

"Evet sakladık. Lanet gelsin ki sakladık. Ama şu an bunun bir önemi yok. Önemli olan tek şey şu. Açelya yaşıyor ve bir yerlerde onu kurtarmamızı bekliyor." dedi sakin kalmaya çalışarak. Hepsinin gözü Yağız'a döndü. İşin hukukî boyutunu öğrenmeleri lazımdı ilk.