2. Kitap 21. Bölüm: Acımasızlığın İlk Adımları.

2K 222 28
                                    

Herkese merhaba, nasılsınız sayın okurlarım?

Yepyeni bir bölümle karşınızdayım, umarım beğenirsiniz.

🔥

Bu bölüme başlamadan önce aslında sizinle biraz sohbet etmek istiyorum. Çoğunuz fikir ve düşüncelerinizi belirtmiyorsunuz ve ben beğenip beğenmediğinizi bilmeden bölüme devam ediyorum. Oy ve yorum sınırı şartı koymuyorum ama hiç değilse bir tepki verseniz güzel olmaz mı? Misalen her bölüm beklentilerinizin neler olduğunu soruyorum ve bir iki kişi dışında kimse tepki vermiyor. Ben sizin kalbinizi kırmayıp, sizin için bölüm yetiştirmeye çalışıyorum. Lütfen siz de beni kırmayın ve fikir, düşüncelerinizi belirtin. Bende sizin için sık sık bölüm yazmaya çalışacağım.

🔥

İnstagram üzerinde "gecmisinizleriserisi hesabından ve wattyalıntıları hesabında kitabımızla ilgili reels paylaşımlarında bulunuyoruz. Önemli bir duyuru olduğu zaman oradan duyuruyoruz. Kitap hakkında duyuruları öğrenmek isterseniz o sayfaları takip edebilirsiniz.^^

Buraya okuma tarihinizi yazar mısınız, bende paylaşacağım tarihi yazacağım. 29.03.2024

İthaf isteyenlerin bir tane bile yorum yapması yeterlidir.

Bölüm şarkımız Dedublüman - Çözemezsin. Keyifli dinlemeler...

Bu bölümü trabzonlidaaa ithaf ediyorum. 

Keyifli okumalar...

Keyifli okumalar

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

21. Bölüm: Acımasızlığın İlk Adımları.

Çözemezsin yok, bu düğüm kördür
Bak şu gönül tutuşuyor yine son birkaç gündür
Çürüyoruz bak, nefretimi gömdüm
Bil ki bugün yanıyor, soluyor ömrüm

Hikaye baştan başlamıştı sanki. Kötü karakter değişmişti, ama yeni bir kurgu tekrar kurulmuştu. Verilmesi gereken kararlar, atılması gereken adımlar vardı yeniden. Ne yapacaktım? Kime koşacaktım? Kimden yardım isteyecektim? 

Ne demişti, kimseye söyleme demişti. Söylersen amcan ölür demişti. İnsanların hayatı sahi bu kadar ucuz muydu? Tek bir kelime ile idamları verilebiliyor muydu? İçimizdeki adalet terazisini dengesizleştirmek bu kadar kolay mıydı?

Elimde titreyen telefonla irkildim ve ekrana baktım. Mesaj atmıştı adi pislik. Bir insanın öz babası bu kadar gaddar olabilir miydi? Her ne olursa olsun kızı gözünde bu kadar ucuz olabilir miydi? Kendi öz evladına karşı olan sevgisi bu kadar değersiz olabilir miydi?

İkinci gelen mesajla yeniden irkildim. 'Zaman konusunda cimriyimdir, 57 dakikan kaldı güzel kızım.' yazmıştı. Her şeyin bana bağlı olmasından nefret ediyordum. 

Geçmişin İzleri Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin