+18 şiddet ve küfür içerir...🔥
İlk kitabın yazılma tarihi: 12 Mart 2018 💫
İlk kitabın yayınlanma tarihi: 10 Haziran 2020⭐
İlk kitabın bitiş tarihi: 09 Şubat 2022🌟
•Güvendiğin insanlar herkesten fazla acıtırla...
Hayat onları çıkmaza götürürken di...
Yepyeni bir bölümle karşınızdayım. Umarım beğenirsiniz.^^
Buraya okuma tarihinizi yazar mısınız? Bende paylaşacağım tarihi yazacağım. 13.06.2021
Yeni bölümlerimi siz sayın okuyucularıma ithaf etmek istiyorum. Buraya ithaf isteyenler işaret bıraksın.
Keyifli okumalar...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
25. Bölüm: Çalınan Çocukluk.
"İnsan yalnızlığı en çok yanındaymış gibi davrananlardan öğrenir..."
(Yazar'ın Anlatımıyla)
Emir sabah erkenden çıkmış ve babasının evine gitmişti. Kapıyı açarken sessizce açmıştı ve sessiz bir şekilde kapıyı kapatmıştı. Ayakkabılarını çıkarttıktan sonra evin siyah zeminlerinde bir o kadar sessiz ve bir o kadar da hızlı adımlarla ilerlemişti. Sol taraftaki merdivenlerin önüne geldiğinde yukarıdan sesler geldiğini fark etmişti. Gerildi ve ellerini yumruk yaptı o anda.
Sinirleri bozulmuştu yine. O kadının bu evde yaşadığını gördükçe geriliyordu. Öfkesi daha çok artıyordu. Başka bir adama dönüşüyordu.
Evin fayans merdivenlerinden iki iki çıktı Emir. Hiçbirine görünmeden gitmek istiyordu. Sinirlerine hakim olmaya çalışırcasına derin derin nefesler almaya çalışıyordu.
Yukarı çıktığında sola dönüp karşıdaki beyaz kapılı odaya girdi. Kapıyı açtığında bıraktığı gibi olmadığını fark etti. Odasını biri toplamıştı. Her şeyi yerine yerleştirilmişti. Sinirleri tavan yapmıştı ve sol tarafta çalışma masasının üzerinde duran kalemliği bir anda eline aldı ve fırlattı. Cam kalemlik duvarda tuzla buz olurken odanın kapısı bir anda Atıf Bey tarafından açıldı.
"Ne oluyor burada!?" diye içeri daldı Atıf Bey. Eşi Sevgi Hanım da üzerinde pijamalarıyla içeriye daldı.
"Odamı sen mi topladın!" diye bağırarak sordu Emir, Sevgi Hanım'a. Sevgi hanım korkmuş gözlerle Emir'e bakıyordu.
"Soru sordum!" diye bağırdı bu sefer Emir. Kadın korkmuş bir şekilde kafasını salladı.
"Ses tonuna dikkat et Emir!" dedi Atıf Bey uyarıcı bir şekilde. O sırada içeriye Atıf Bey'in diğer oğlu girdi uykulu gözlerle. Üzerinde siyah bir tişört vardı. Yılan baskılı bir tişört. Emir'in tişörtü.
"Dikkat etmezsem ne olur Atıf Atahan, annemi bir zamanlar istemediğin gibi beni de mi istemezsin!" dedi Emir imalı bakarak. Sevgi Hanım'ın mavi gözlerine bakarken ilk defa nefrete şahit oldu o gözlerde. Birkaç saniye sonra o nefret hüzünlü bakışlara döndü.
