2. Kitap 12. Bölüm: Ben Zeynep Alp!

5.4K 684 79
                                    

Merhaba sayın okurlarım, nasılsınız?

Yepyeni bir bölümle karşınızdayım, umarım beğenirsiniz.

Buraya okuma tarihinizi yazar mısınız, bende paylaşacağım tarihi yazacağım. 09.08.2023

Biliyorsunuz her bölümü bir okuruma ithaf ediyorum. Eğer yorumlarınızı görürsem size de ithaf edebilirim. Bu bölümü acelya_karaman1 YamurErkan8 ve cicebelloluu ithaf ediyorum.

Keyifli okumalar...

(Zeynep'in Anlatımıyla)

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

(Zeynep'in Anlatımıyla)

12. Bölüm: Ben Zeynep Alp!

"Bana düşlerimi geri ver
Gerisi hep sende kalsın
Bana son kez öyle gülüver
Yüreğim de sende kalsın."

Hayat bir an olsun beni güldürdü. Sadece bir an her şeyin düzelebileceğine inandım. Bir an evrenin artık bana oyun oynamayı bırakıp, yüzümün gülmesine izin vereceğini düşündüm.

Ama yanılmışım...

Ben Zeynep Kaya. Ya da gerçek soy ismimle söyleyecek olursam ben Zeynep Alp. Acıların, kederin, hüznün en dibini görmüş olan Zeynep Alp. Çaresizliğe ve umutsuzluğa zorla yitilmiş Zeynep Alp.

Ben Zeynep Alp. Annesinin cenazesinde bile ağlamasına izin verilmemiş Zeynep Alp. Babasının onu terk edip giderken bile omuzlarındaki koca yüke rağmen arkasından sadece acı bir şekilde bakmakla yetinen Zeynep Alp. Kardeşlerini bulmak için savaş vermiş Zeynep Alp.

Ben Zeynep Alp. Doğrularıyla, yanlışlarıyla her zaman kendine yeni yollar çizen Zeynep Alp. Kendini hiç düşünmeden kardeşleri için feda edebilecek Zeynep Alp. Acılarının karşısında boyun eğmek zorunda kalmış Zeynep Alp.

Sol şeride geçtiğimde arkamdaki korna sesi daha yükseldi. Her iki yön için tek şeride sahip olan bu yolda sağımda kalan aracı sollamak için gazı köklemiştim. Kim bilir bilmem kaçıncı küfrü ana avrat söverlerken hepsine kulağımı tıkadım ve sollamamı yaptım. Başıma ağrılar girerken arabadaki kemeri takmadığım için durup durup öten ses sürekli ötmeye başlamıştı. Öfkeyle direksiyona vururken torpidoya bakmaya başladım. Lanet olasıca susturucuyu nereye koymuştu hiçbir fikrim yoktu.

Gözlerimi kısıp biraz daha dikkatli baktığımda torpidonun en dibinde olduğunu fark ettim. Hem yola bakıp hem eğilmeye çalıştım. Biraz daha eğildiğimde elime geçmişti ama o anda yüksek bir korna sesi kulaklarıma dolarken hızla bakışlarımı yola çevirdim. Direksiyonu sağa kırıp yoldan çıkarken ayağımla var gücümle frene basıp arabaya durdurmaya çalıştım. Lastiğin yerde sürtünme sesi acı bir çığlık gibi kulaklarıma dolarken uçurumun tam ucunda arabayı durdurabilmiştim.

Geçmişin İzleri Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin