CHAPTER 19 (Taking things too far)

735 22 1
                                    

"Yes, I want this number traced and... yes, this person is threatening my girlfriend. I want her safe, so make sure no one from afar is stalking her. I want this to be rectified as soon as possible. Thank you." At ibinaba na niya ang telepono. Xavier really is my knight-in-shining-armor.  He smiled and gave me a peck on the lips. Ang sarap talagang titigan ng chinito niyang mata. His gazes melts my insides. Hindi ko alam kung paano ako gigising sa mga susunid na araw kung hindi ang mukha niya ang makikita ko.

His presence calms me down. He's my stress reliever. I love it when he smiles and I can no longer see his eyes.

Kagigising lang namin at natulog siya sa apartment ko. Wala kaming ginawang milagro. We just slept and his arms were around me. Simula nung may gumugulo sa akin, ngayon na lang ako ulit nakatulog nang maayos. I guess his presence is enough to make me feel secured.

"Bakit kaya ang bango-bango mo? Natulog lang naman tayo." He embraced me we again collapsed on the bed against the white linen sheets. I just stared at his chinito eyes and traced his lips with my index finger.

"Natural ang lahat ng naamoy mo sa akin. I'm just irresistible." Kumindat ako at niyakap siya. I love being against his chest. I smelled his perfume and it actually makes my senses grow sensitive. I am getting addicted to his manly scent.

"Ikaw naman ang inaamoy ako ngayon. Do I smell good?" Sabi pa niya sa akin. Natawa naman ako kasi namula siya. Nahihiya pa siya sa akin.

"Alam mo naman na mabango ka." Then I pouted my lips.

"Gusto ko pa din ang sinasabi mo sa 'kin. It feeds my ego kaya sana naman gawin mo minsan. Call it paglalambing na rin, ha?" I brushed his hair using my fingers at napapikit naman siya.

"I'm controlling myself and yet you are waking up the beast in me. Hindi ka ba naaawa  sa sarili mo? Bahala ka, baka hindi ko makontrol and... I'll eat you alive and screaming." Nanlaki ang mata ko ang nag-init ang mga pisngi ko. Hinampas ko siya sa dibdib at natawa.

"Nakakainis ka. Tara na nga, I'll cook breakfast." I smiled at him. Pagtayo naming dalawa, biglang tumunog ang doorbell ng dalawang beses. Xavier stopped me from coming out of my room and checked who's outside.

Wala siyang naabutan sa labas, pero may nakita siyang basket na puno ng petals ng red roses. Sa gitna ng basket ay isang maliit na black velvet box.

Engagement ring ang laman.

Pinulot ko ang envelope na nasa loob ng basket at dahan-dahang binuksan ang loob.

Alexandra,
             You changed your number and let that bastard into your home. I hate it when he does that to you. I hate it when he kisses you. Marry me now and let ne see you outside wearing my ring. I love you, babe.
    
                                                                                                  T

Tinapon ko ang envelope. Pinagbabato ko ang mga bulaklak at basket. This is not happenong to me. Hindi pwedeng may taong gumagawa sa akin nito. This person has to stop. I have to know who's stalking me. Hindi pwedeng hanggang iyak na lang ako. I have to do something.

Pinulot ni Benedict ang velvet box.

"I need to have this scanned and traced. Malalaman natin kung sino ang bumili nito at kung may finger prints na halatang malabo kaso mukhang matalino ang taong gumagawa nito sayo. I need to make sure you're safe, Alex. Tumira ka na sa bahay. Wala naman akong kasama. Kami lang nila Alexander doon. Please?" Bigla niya akong niyakap ng mahigpit.

"I... I'm so scared, Xavier. Baka may masama siyang gawin sa akin. Why would someone... dare to do these creepy things to me?" Then he cupped my face and gently pressed his lips on me.

"Kaya nga sa bahay ka na tumira. Alexander told me na baka pwede kang sa amin na lang tutal natutulog naman din ang girlfriend niya minsan, though hindi pa niya alam na may stalker ka." I smiled at him and he closed the door.

"I need to make a phone call. Sit first." Sabi niya sa akin.

"Bring three of my bodyguards here in my girlfriend's pad. Ahhh... yes, I need the Grandia for her things. 30 minutes? Okay, thank you." He tossed his phone on the couch and kneeled to level with my sight.

"We need to pack all the things you need. Doon na tayo sa bahay kumain. Hindi pwedeng dito tayo. I can't risk your safety. Ayokong masaktan ka niya. I will beat the sh*t out of this person basta malaman ko lang kung sino siya." He wiped the tears on my face.

"This person asked me to marry him. Natatakor ako kasi parang nababaliw na siya. I hate it when he sends me red roses. Kinikilabutan ako, Xavier. I hate... this uneasy feeling na may laging nakasubaybay sa akin." He kissed me again.

"I know, kaya nga babantayan kita."

"Don't you think it's too much? Nakakahiya sa parents mo na lilipat ako sa bahay niyo. It sounds indecent kasi nga hindi naman tayo... well official at lalong magagalit ang mga magulang ko sa Bicol. Kinakabahan ako." He just smiled at me.

"Then we'll personally tell your parents na kailangan mong lumipat pero hindi nating sasabihin na sa akin ka lilipat. Sasabihin lang natin na pangit na sa lumang apartment mo. Sasamahan kita sa Bicol! Tara, Bicol tayo please? Punta tayo sa parents mo." He kissed my hand.

"H-ha?! Naku yari tayo kay tatay. Nakakatakot pa naman iyon at... para kang nakakita ng terror na koreanong nagsasalita ng tagalog habang may hawak na itak. Iyon ang itsura ng tatay ko. Matatawa at matatakot ka sa kanya."

"I don't care. Tara, punta tayo bukas." He smiled again and pulled me up to gather my stuff and go to his house.

This stalker is taking things too far.
=-=-=-=-=-

I need to hear your response and vote to request for the next update. Thanks.

BTW, I experimented on this novel kaya bahala na kung nagugustuhan niyo pero bahala na. I wanna express my gratitude sa mga nagbabasa at naghihintay. Natagalan ang post ko nito kasi nagkasakit ako at medyo nagrereview.

Thanks!

Stay beautiful,
ellalures

How deep is your love?Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon