CHAPTER 12 (Indecent proposal)

791 21 2
                                    

Nakatulala lang siya sa akin habang nakasandal ako sa pader ng hallway. Lumabas kami ng ballroom kasi naramdaman niyang naiinis ako sa pinagsasasabi niya. The nerve of this guy to lie without my consent is intolerable!

"So, kelan pa kita naging boyfriend?! Are you out of your mind? Nagsisinungaling ka sa parents mo and you still managed to smile like an idiot? What the hell is in your stupid mind?" Nakapameywang akong hinarap siya at nakangiti lang din siya. No, hindi ako papadala kahit na gwapo pa siya. He can't just get away with that... lie.

"I didn't say anything na hindi totoo. I like you pero nagdududa ka! Inamin ko na nga sa harapan nila tapos sasabihin mong wala lang? Ikaw, napakamanhid mo! For a philanthropic doctor like you, ang manhid mo." I gave him a death stare. Nakakainis at nakakaasar!

"Unang-una Mr. CEO, hindi ako manhid sadyang di ako tinatablan ng mga lalaking katulad mo.  You are the playful type and I ought to reject you of ever you make advances towards me. Pangalawa, hindi talaga ako maniniwala sayo. Katulat nga ng sabi ni Taylor Swift, 'Got a long list of ex lovers, they'll tell you I'm insane... ' kasi baliw ka at ang dami mong ex. Lastly, wala akong panahon. I have things to do for the exams. Maawa ka naman."

He just stared at me at pakiramdam ko, setting ito ng isang teleseryeng ako ang bida at siya ang love interest. He is perfect in his brushed up hair and his chinito eyes. Nakakahypnotize pa siya tumingin kaya naman sa iba na ako lumingon.

The place is too fancy that all the ceilings are filled with huge crystal chandeliers. Nakakaamaze ang lugar dahil ngayon lang ako nakapunta sa ganitong lugar. This is really amazing.

"Why do you think na niloloko kita?! I like you! Ang manhid mo! First meeting pa lang natin sa US sinabi ko na pero tumakas ka lang. Hindi na kita maintindihan. Nakakasakit ka na sa feelings at pinabalik mo ang bag na binigay ko! Tinanggap mo ang binigay ni Nathan pero niisa sa binigay ko wala kang ginamit. Do you hate me that much, Lexie? Nakakasakit ka na ng feelings."

"I... I don't hate you. You lie to me and tell me you like me and I won't believe you that easy. Ang bilis mo namang magustuhan ako. You are devilishly handsome at alam mo yun. Madaming nagkakagusto sayo, yung iba nga mayayaman at sobrang gaganda pero bakit ako pa?" Naiiyak ako habang nakasandal sa pader na may pinturang ginto.

"Then love me, Dr. Alexandra Jung. Love me if you don't hate me. Mahalin mo na lang ako. I already confessed pero bakit parang sobra naman ang judgment mo sa akin." Nakaramdam ako ng pagkahabag. Baka siguro naging selfish ako.

"Ahm... totoo ba kasi talaga ang sinabi mo?" Tinanong soya habang nakatingin sa naiinis niyang chinitong mga mata. This man has the most handsome face I ever laid my eyes with. His stare quickly melts the towering ice in me.

I am guarding myself and it's hard. I keep on remembering the past thatI shouldn't be tjinking about. Mali ang manghusga, and this doesn't mean na gwapo at mayaman siya eh katulad siya ng... nasa past.

I took a deep breath.

"Okay. I believe you." I firmly said while ny eyes are still agitated and roami my around the place. Malaking influence and fairytale setup sa pagpayag ko. Does this mean, magde-date na kami? What if bumalik na ako sa ospital at... mawalan siya ng gana?

Nakaramdam ako ng takot. Feeling ko mawawalan siya ng gana sa akin.

"Are you really sure about me, Xavier? Hindi kaya nachallenge ka lang kasi ang daming beses kita ni-reject? What do you see in me that I don't?" I nervously asked at naramdaman kong hinawakan niya ang aking mga kamay.

His hands are trembling and cold. Kinakabahan siya. Ang isang sikat na Xavier Tan ay kinakabahan sa harap ng isang pobreng si Dr. Alexandra Jung.

"Basta, all I see is the whole you. Hindi ko maipaliwanag pero gusto ko lagi kitang nakikita. I want you mine at ayokong suot mo ang damit na bigay ng ibang lalaki. When I shower you with gifts, sana tanggapin mo. Nasasaktan ako sa simpleng rejections mo, Alex."

He called me Alex.

That meand this is really...  THAT thing.

"Please be mine, and I'm willing to spend everyday with you showing what I feel for you is real. Just let me."

He's a big man and for him confess like this is such a surprise. Maybe he really loves me. Maybe... Maybe.

"Okay. Just don't hurt me or...I'll break down."

How deep is your love?Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon