How deep is your love?

EPILOGUE

It's probably the time of the year when we race to the cashiers to make sure everything needed for Noche Buena is ready. Nakakatawa man, pero kanina halos madapa ako sa pagmamadali. Mahaba kasi ang pila ngayon sa supermarket at traffic na mamaya kaya kailangan ko kaagad makaalis.

Xavier had a christmas special along with known singers in the business at a theater near the airport. Puno ng tao at masaya among kasama si Ethan sa gabing iyon. He's full of life and hope. Masaya akonb kahit papaano eh hindi na siya ngayon kinakapos ng hininga katulad ng dati. Masiyahin na siya at nag-aaral sa normal school. I know deceiving pakinggan pero aware naman si Xavier na most likely hindi na aabot si Ethan til twenties. Malabo pero may pag-asa kasi lahat naman posible. Medicine alwayd makes a breakthrough at malay natin may gamot na or treatment.

"Ma, si Alice tulog na naman." Ethan is referring to his little sister.

"Antukin talaga siya, mana sa daddy niyo. Ikaw, bakit di ka pa nakabihis? Malapit na tayo kumain. Nagbibihis na lang sila lola. And stop using wax on your hair. Masama 'yan at nagkakaroon ka ng mga white dots na parang dandruff. Maybe pangit an brand." Sabi ko sa kanya. Nalangiti lang siya sa akin.

"Ma, sino 'yong kasama ni Tita Cassie kahapon? Ang ganda niya." Biglang pag-iiba niya ng usapan.

"Si Lorna? She's her cousin. Maganda di ba? Crush mo siguro ano? Ikaw talaga lagot ka niyan sa daddy mo pero sige, di ko ikekwento kung magbibihis ka na. Dalhin mo ang oxygen tank mo sa trolley ha. Nilagay ko na sa gilid ng kama mo."

"Yes ma!" Lumabas na siya ng kwarto namin at pumasok naman si Xavier na nakasuot ng business suit. Nakasimangot at halatang sobrang pagod.

"Hindi ko alam kung kaya ko pang magtrabaho sa company ni dad. Pagod na pagod ako tapos may concert pa akong gagawin. Hindi na kaya ng katawan ko. Kanina hindi ako tinitigilan ng mga kliyente. Paskong-pasko binu-bwisit ako." Natawa lang ako sa kanya. I kissed him on the forehead and he just sighed.

"Ganun talaga. Ako nga may shift bukas ng gabi. Ikaw ang nakatoka magbantay sa mga bata. Naku wag mong bibigyan ng chocolates si Alice. Lagi pa naman 'yan nagpapaawa sayo." He rolled his eyes and removed his tie.

"But she's so cute, how can I reject such a beautiful child?" He smiled.

"Reject her or I'll reject you tonight. Mamili ka."

Natawa ako sa kanya. This serious man can be funny and sweet at the same time. Hindi mo aakalaing ganito siya. Actually we had problems after the incident with Ismael. Hindi pala lahat ng stalking ay si Ismael ang gumawa. Alexander, his brother was doing it as well. He apparently fell in love with me nomg gamutin mo siya sa ER dahil sa car accident. He was taunting Xavier and yes, I forgave him. He's sincere and what can i do? I'm not some bad wan who keeps grudges. That's not me.

Anyways, masaya na siya ngayon kasi may asawa ma rin siya at two months pa lang silang kasal. The girl's a lawyer in the firm where he works. Masaya ba sila ngayon at buti na lang, or else kasalanan ko pa dahil hindi siya nakamove-on sa akin. Nagtataka rin talaga ako bakit nila ako nagustuhan. Typical chinita lang naman ako. I don't see anything special with me. I just don't.

"I'm gonna take a shower first. Ibaba mo na rin si Alice tapos susunod na ako. Pasabi na lang kala nanay na pasensya na kung late ako."

"Ano ka ba? Maaga pa. It's only 10:30." Sabi ko sa kanya habanv buhat si Alice.

"I know pero dapat nasa baba ako para man lanh asikasuhin sila. Napaka-ungrateful ng dating ko at nagmumukha akong workaholic. Mamaya isipin nila na hindi ko kayo priority."

"Asus! Ang drama mo talaga! Bumaba ka na lang at mauuna na kami nila Ethan. Nga pala, may crush na ang anak mo." Sabi ko sa kanya. Natahimik siya.

"Ha?!"

"Sus. Para 'yon lang. Lalaki si Ethan at 13 na siya, ano ka ba? Gwapong bata si Ethan kaya siguradong maraming may crush sa kanya sa school."

"Sino ba ang crush niya?" Napangiti lang ako.

"'Yung pinsan ni Cassie na pumunta dito nung isang araw. Nakakatawa kasi para talaga siyang estatwa. Hindi na siya nakapagsalita."

"I'll give him anything in this world, Alex. Wala akong pakialam kahit gaano kahirap makuha. I want him happy." I smiled.

"I want him happy too." Then I closed the door and took Alice in my arms to greet my parents and my in-laws.

-=-=-=-=-=

I asked Ismael why he named himself Cicero in his notes. Ang sabi lang niya eh para mapunta daw kay Alexander ang hinala ko. It never did considering his playful personality. Hindi ako fan ng mga handcuffs at whips niya. He was trying to divert my attention to Alexander. Ngayon ko lang actually na-realize na it made sense.

Ismael was in a rehabilitating center at sabi sa akin ni Sandra na talaga daw na walang chance na maging sila ulit. All things bad are bound to end at nangyari na nga iyon sa relasyon nila. It saddened me a lot to know that they can't make it work. Hindi naman pwedeng dahil gusto ko eh dapat mangyari. Iba-iba naman ang buhay ng tao. Hindi dahil sa tingin ng lahat eh bagay sila, sa na dapat. Hindi naman sila love team sa TV na susunod sa sinasabi ng lahat.

They ended.

It makes me wanna cry everytime I try to understand why this happened to him. Masakit, kasi mahalaga siya sa akin. Ismael made me this successful. Kung di dahil sa confidence na binigay niya sa akin, hindi ako nagiging doktor. Hindi siguro ako magiging matapang kung di niya ako binigyan ng suporta.

My parents were shocked. Shocked, but not angry. Mahal nila si Ismael na parang tunay na anak and he really is a brother to me. Ganun ko siya kamahal. Maybe it wasn't how he wanted to be, pero sana matutununan niyanh tanggapin na talagang hanggang doon na lang.

In the back of my mind, I know that I learned a lot from that horrible incident.

Mahalaga ang buhay para sayangin.

Love can drive you to insanity.

"Ismael, how are you?" He just smiled. His face looked so calm compared than he was three years ago.

"Okay lang. Ikaw?"

"Okay lang ako. Nagkita na ba kayo ni..."

"Sandra? May iba na siya. Hindi ko rin naman talaga siya mahal. We shared custody of our child. Buti na lang, kasi naging ama pa din ako sa anak ko." He looked at my daughter Alice.

"Kamukha mo. O kamukha ni Xavier? Chinita masyado."

Natawa ako. "Pareho kayo ng sinasabi ni lahat. Ano ba yan?"

Alice yawned. Antukin talaga ang anak ko, katulad ng laging sinasabi ni Ethan.

"I'm kinda... you know, met someone. Hindi ko alam kung gusto niya ako. Alam ko, parang tanga lang. She's vibrant and crazy. Mas baliw sayo."

"She better be." I told him and he just smiled at me.