CHAPTER 15 ( Back to reality)

729 12 0
                                    

"Kayo na ho ba ni CEO? laki po ngiti niyo doc." Bigla akong nagising sa katotohanan nang biglang magssalita si Jenny.

"Hindi pa... pero malay mo soon. I'm trying to get to know him still. Ayokong nagmadali. Besides, I'm busy with my studies to worry about him most og the time." Nagbigay siya ng isang makahulugang ngiti.

"Bagay kayo doc, mabait si CEO at kayo lang abg babaeng lantaran niyang pinapakita na kasa-kasama niya makipaglunch. He seems to be that smitten with you, doc. Capture him by the the heart." She winked at natawa ako habang nag-aayos ng mga gamit ko pauwi.

"I know at mami-miss ko talaga kayo. I can't believe na bukas na ang last day ko kasi parang kelan lang nabobore ako kakatambay dito. Thank you talaga Jenny kasi ang bait mo."

"Ikaw nga ang mabait doc, kasi kahit ang sama ng ugali sayo ng ibang empleyado di mo sila pinapatulan. Ikaw na talaga ang may class." She smiled at me at nilinis ang kanyabg reading glasses gamit ang kanyang shirt.

"Lumalabo yata ang mata mo. Magpacheck-up ka na kaya?"

"Hindi doc, okay naman ako. Kailangan na siguro i-adjust ng optometrist itong salamin ko."

"Sigurado ka dyan ha?"

"Opo doc, akong bahala dito sa salamin ko. Basag na rin kasi ang gilid kaya talagang kailangan kong magpapalit ng salamin." I can see kindness in her eyes. Halatang hirap siya sa buhay at pinatatagal lang ang buhay ng basag niyang salamin. She's actually really pretty pero mahina ang self confidence just like me.

"Basag na pala pero hindi mo man lang ipaayos. Ikaw ha, ikaw ang mahihirapan niyan eh. Tsaka kapag nagkapera ka, ipalaser mo ang mata mo. A good eyesight is worth everything."

"Alam ko naman doc, talagang madami lang gastusin." She gave me another awkward smile.

Yes, I can see my awkward self in her.

-=-=-=-=-=-=

He sent me a basket full of blue roses. Hindi ko alam kung bakit alam niya ang paborito kong nga bulaklak. Basta, he makes ny geart flutter like I haven't felt it before. Oo, kinilig na ako dati sa isang lalaki pero iba ang klase ng kilig na to.

I placed the basket on the center of mg mini dining table. Grabe, ang ganda. Feeling ko babaeng-babae ko. I feel special and beautiful and he brings out the woman in me.

*DING*

1 new message received
Fr: Xavier Tan
-I'll pick you up tom @ 10 am. Bring things like towel and extra clothing. We'll have fun.

Date? Kinakabahan ako! Saan naman kami pupunta bukas at kailangan pa ng extrang damit? He's very secretive and this makes me even more curious. Bahala na nga.

To: Xavier Tan
-ok

I hit send.

Fr: Xavier Tan
-short rply but still u replied. Sleep now. Good night.

-=-=-=-=-=-=-=

"Hoy Mr. Xavier Tan! Ikaw siguro sobrang liberated ka dito sa US?  Sanay kang nagdadala ng babae sa apartment mo." The beautiful man just looked at me and gave me a glass of cranberry juice.

"Of course, gwapo ako."

"Conceited bastard." I softly replied at napalingon siya sa couch na kinauupuan ko. Bakit nga ba kasi ako sumama ako dito?  Kanina nag-away lang kami, ngayon nandito ako at nakikipag-usap sa kanya.

"Hindi ako conceited. Halikan kita dyan mamaya." I gave him a stabbing look and he giggled.

"Sorry nga pala kasi tinarayan kita kanina. I never meant to offend you, Alex. Hindi lang talaga ako mahilig sa maingay na surroundings at may mabigat kasi akong problema. I'm sorry." I smiled at him.

He sat beside me and we talked and I heard a loud knock.

He opened it and a girl on trench coat. She opened her coat only to show he naked bodice and garter stockings.

She kissed him torridly at nagmukha akong tanga dahil I was ignored like I don't even exist.

How deep is your love?Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon