Rebirth of Glory 重生之尊荣 [MM Translation]

Chapter (55) Part (2) I Won't Eat You!

Unicode
လင်းကျန်း ဘာကိုမှ မတွေးနိုင်လောက်အောင်ကို လမ်းစပျောက်နေတော့တယ်။

သူ ယွီဝန်ထုန်ရဲ့အရှေ့မှာ အားနည်းတဲ့လူအဖြစ် မရောက်ချင်တာမို့ သူ့ကိုယ်သူ အတင်းဖိအားပေးပြီး သူ့ခန္ဓာကိုယ်ကို ပြေလျော့စေလိုက်ပေမယ့်လည်း သူ့ကျောပြင်က တောင့်နေတုန်းပဲ ဖြစ်တယ်။

ယွီဝန်ထုန်က လင်းကျန်းရဲ့ အပြုအမူကို မြင်သော်လည်း ဘာစကားမှ ထပ်မပြောတော့ဘဲ မြင်းကို အရှိန်တင်လိုက်ပြီး သူ့နောက်လိုက်တွေကို အနောက်ကနေ လိုက်ခဲ့ဖို့ အမိန့်ပေးလိုက်တယ်။

ထိုအမဲဝတ်စုံနဲ့လူတွေမှာ စီးနင်းစရာ မြင်းတစ်ကောင်တစ်လေတောင် မရှိဘူးဆိုတာ လင်းကျန်း သတိထားမိလိုက်တယ်။

သို့သော်လည်း ထိုလူတွေက အမိန့်ရတာနဲ့ အဆင့်မြှင့် ကိုယ်ဖော့ပညာရပ်ကိုသုံးပြီး သစ်ပင် တစ်ပင်ကနေ တစ်ပင်ကို လေလိုအလျင်နဲ့ ခုန်ပျံကျော်လွှားပြီး သူတို့အနောက်ကနေ လိုက်ပါလာကြတော့တယ်။

ကြည့်ရတာ ယွီဝန်ထုန်ရဲ့ မြင်းစီးစွမ်းရည်က သူ့ထက်များစွာ ပိုကောင်းပုံရတယ်။ ထိုမြင်းက လူနှစ်‌ယောက်ကို တင်ဆောင်ပြီး ပြေးနေရပါသော်လည်း အနည်းငယ်မျှ အရှိန်လျော့သွားခြင်း မရှိပေ။ ယွီဝန်ထုန်က မြင်းကို သူ့လက်‌အောက်မှာ လုံးဝကို ထိန်းချုပ်ထားလေတယ်။

မြင်းအရှေ့မှာ ထိုင်နေတဲ့ လင်းကျန်းက မကြာခင်မှာပဲ အဆင်မပြေမှုကြောင့် မျက်မှောင်ကြုံ့လာတယ်။

သူက ယွီဝန်ထုန်လောက် အရပ်မရှည်တဲ့အတွက် သူ့ကိုယ်က ယွီဝန်ထုန်ရဲ့ လက်မောင်းကြားထဲ ထွေးပိုက်ခံထားရသလို ဖြစ်နေတယ်။

အဲ့ဒီအချိန်မှာ ယွီဝန်ထုန်ရဲ့ ‌အသက်ရှုငွေ့နွေးနွေးလေးက သူ့လည်ပင်းနဲ့ နားသယ်စကို မကြာခဏဆိုသလို ထိလာတာကြောင့် သူ့မှာ နေရထိုင်ရ ခက်လာတယ်။

[T/N : အဟမ်း.. ဇာတ်လမ်းစပြီ..😗]

လင်းကျန်းမှာ ဘယ်ဘက်ကိုမှ ရှောင်လို့ပြုလို့မရဘဲ မြင်းပေါ်မှာ တောင့်တောင့်တင်းတင်းကြီးသာ ထိုင်စီးရတော့တယ်။