°İyi Okumalar ^^°
|🍂🌼|
~Geçmişten~
Küçük çocuk annesiyle beraber yürüyordu. Daha 6 yaşındaydı. Neyin ne olduğunu bilmiyordu. Sevgiye çok ihtiyacı vardı. Her şeyden çok...
İçine doğan o hisle annesinin elini daha da sıkı tuttu. Hayatı boyunca babasını görmemişti. Hep annesine sığınmıştı. Her hastalandığında ne yapacağını bilemez bir şekilde ağlayan annesine...
Yapraklar yavaş yavaş dökülüyordu, küçük çocuk başını kaldırarak biraz onları seyretti. Sarı, kırmızı ve turuncu yaprakları izledi.
Sonra döndü ve annesinin ela gözlerine baktı. Küçük bir tebessüm yer edindi yüzünde. Annesi ise endişeyle adımlarını hızlandırdı. Ne olduğuna dair fikri yoktu.
Rüzgar esiyordu, yapraklar uçuşuyordu, insanlar kendilerince büyük olan dertleriyle İstanbul'un kalabalık sokaklarında kayboluyordu...
Annesi bir anda donakalmıştı küçük çocuğun baktığı yer ise bakmamaları belki de gelmemeleri gereken bir yerdi.
Annesi eğildi ve küçük çocuğa hiç düşünmeden son sözlerini fısıldadı.
~Şimdi~
Akay, beni kolumdan tutarak bir köşeye götürdü ve oradan hiçbir yere ayrılamamam için tembihledi. Yaklaşık yarım saat sonra yanıma gelen kişi Akay değildi.
Anonimin sweati, anonimin kokusu ve bugün ikinci kez gördüğüm yeşil gözler. Gözlerim şaşkınlıkla aralanmışken o hafif sırıtarak konuştu.
"Ben geldim papatya'm. Seni korumaya geldim..." ve bana sımsıkı sarılışı. Bu dünyadaki en huzurlu yerdi sanki onun o güzel kolları...
|🍂🌼|
-HELLÜ! ~
Yeni bölümle geeeeldiiiiiim. ~
Şimdi bölüm çok kısa farkındayım. Ama birkaç bölüm sonra uzatacağım. ~
Hepinizi çok öpürem.~
Hayde bir dahaki bölümde görüşürüz. ~
Ben tarafından seviliyorsunuz. ♥️👑~
(Ne kadar da enerjik konuştum yaw.)
23.01.2021
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Papatya'm🌼 - Yarı Texting
Teen Fiction'Papatyalar ne kadar narin olursa olsun içlerinde onları özel yapan çok önemli bir detay vardır...' Ruhu yaralı küçük bir kız büyüdüğünde ruhu hemen iyileşebilir mi?
