22.Bölüm (Yalnızlığımla)

167 29 44
                                    

°İyi Okumalaar ^^°

|🌼🍂|

Herkesin gitmesini istediğimi söyledikten sonra herkes dağılmıştı. Bir tek o kalmıştı. Her zaman yanımda olması ne kadar beni mutlu etse de tek kalmak istiyordum.

"Akay-" çatallaşan sesimle konuştuğumda beklemeden beni durdurdu.

"Mihri, güzelim lütfen gitmemi isteme benden."

"Akay, biraz yalnız kalmak istiyorum sadece. Lütfen."

"Mihri, seni yalnız bırakamam. Anla beni."

"O zaman..." dedim ve oturduğum yerden kalktım. "Ben giderim." dedikten sonra arkamı döndüm ve çiçek bahçesinin çıkışına doğru yürüdüm. Arkama kısa bir bakış attığımda peşimden gelmek için ayaklandığını fark ettim.

"ARKAMDAN GELİRSEN 'İMDAT.!' DİYE BAĞIRIRIM." diyerek onu uyardığımda duraksamıştı. Ama hâlâ gelmek ve gelmemek arasında gidip geliyordu. Tekrar gelmek için yeltendiğinde tamamen arkama döndüm. "Sadece iki saat. İki saat sonra beni kendin almaya gelirsin, için rahat eder. Olur mu? "

"Tamam." diyerek omuzlarını düşürdü. Zaten fazla uzaklaşmış olmadığım için hızlıca ona doğru yürüdüm ve yanağına küçük bir buse kondurdum.

Bakışlarım dalgaların hareketini izlerken kafamda hiçbir düşünce yoktu. Kendimi hiçbir şey düşünmemem gerektiğine inandırdığım içindi belki de düşünemememin nedeni.

Onlara dediğim gibi yalnızlığımla baş başaydım. Kendimi çok fazla yoruyordum belki de. Bilemiyorum, bilmek istemiyorum... Kendimi her şeyden soyutlamak istiyordum adeta. 

O sırada hissettiğim adım sesleriyle arkamı döndüm.

|🌼🍂|

°°°

-EHEHEHEHHEHEHEHHEHEHEHHEHEHEHEHE

Gerçekten kendimden soğudum şuan. ~

Bitirdiğim yer için özür dilerim ama merak edin birazcık. ~

Neyse hepinizi kocaman öpüyor ve ders çalışmaya gidiyorum. ~

Ben tarafından seviliyorsunuz. ~

13.01.2021

Papatya'm🌼 - Yarı TextingHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin