°İyi Okumalar ^^°
|🍂🌼|
"Eeee?" dedim herkes benim bir tepki vermemi beklerken. Çağan, yorum yapmak istemediğimi anlamış gibi devam etti.
"Altı yaşlarımdaydım herhalde. Ne kadar küçük de olsam o günü unutamam... Neyse, ben o gün o herifle yani babamla tanıştım. İş adamı demiş olduğuma bakmayın, yapılabilecek çoğu pisliği yapmış biri. Sami SELÇUK'u da o gün tanımıştım. Çok sevinilebilecek bir yanı yoktu tanışmamız sağ olsun." dedi ve sinirle gülümsedi. Hatırladığı şeyler yüzünden olsa gerek ellerinin arasında duran ellerime odaklanmış ve parmaklarımla oynuyordu.
Bakışlarını herkese yöneltti ve tekrar konuştu. "Sami o gün benim annemin, yaşamam için çabalayan o kadının, canına kıydı. Hem de gözlerimin önünde. Hayatım boyunca hep ondan intikam almak istemiştim. Benim canımdan çok sevdiğim o kadını öldürdüğü için, beni bir katil yapmak isteyen adamın ellerine verdiği için, benim ruhumu çaldığı için..." bakışlarını bir anda bana çevirdi.
"Çok sonralarda farkına vardım. Benim ruhumu çalıp senin o boğulmak istediğim gözlerine saklamışlardı sanki."
|🍂🌼|
~
Geçmişten~
Çağan hayatından bıkmış bir şekilde okuluna gitmişti her zamanki gibi. Sınıfına girdi ve kafasını sırasına gömerek uyuklamaya başladı. Gece her zamanki gibi yapacağı şeyleri düşündüğü için uyumamıştı.
Karan'ın gelip onu dürtmesiyle uyanmıştı. 'Ne var?' dercesine baktığında Karan kantine götürmek içi onu zorladı. Yaklaşık iki gündür hiçbir şey yemediğini fark ettiğinde kabul etmişti.
Beraber kantine gitmişlerdi. Karan poğaça ve çay alarak yanına gelmişti. Poğaçalarını yerlerken kantine giren kızla beraber adeta dengesi şaşmıştı.
Denizi andıran o güzel gözlerine baktı, kumral saçlarına baktı... Ve gözleri anında doldu. Annesine benzetmişti. Annesi gibi yürüyordu, annesi gibi bakıyordu. Arkadaşlarına davranışlarını inceledi biraz. Yanındaki çocuğun saçlarını karıştırırken yaşadığı mutluluk hem gözlerinden, hem dudaklarında bıraktığı tebessümden anlaşılıyordu.
Yüzünde bir tebessümle kızı izlemeye başladı. O an bağlanmıştı ona. Gülüşü mükemmel olan o küçük kıza aşık olmuştu. Bakmaya kıyamıyordu. Göz göze gelmekten bile korkuyordu...
Hayata tutunmaya başlamıştı onun sayesinde. Okul çıkışı pazartesi ve çarşamba mutlaka kütüphaneye giderdi, onunla beraber gitmeye başladı. Salı ve perşembe barınağa uğrardı, o da uğramaya başladı. Cuma günü mutlaka çiçek bahçesine giderdi, papatyaların olduğu ağacın altında onu izlemeye başladı.
Deftere yazdığı şiirleri her zaman çok merak ederdi. Yaptığı çizimleri görürdü yanından geçerken. Genellikle çiçeklerin çizimini yapardı, bazense sokak hayvanlarını çizerdi. Çağan ise onu sürekli benzettiği papatyaları çizerdi.
Onun sayesinde kaybettiği benliğini bulmuştu adeta. Çalkantılı hayatında tek sevdiği kişi olmuştu. Çok nadir gördüğü o mükemmel gülümsemesinde yaşamak istemişti. Yaşayamadığı hayatına orada başlamak istemişti.
|🍂🌼|
-Hellü! ~
Yeni bölüm getirdim lö. ~
Ve şimdi de gidiyorum. ~
Hepinizi kocaaamaan öpüyorum. ~
Ben tarafından seviliyorsunuz. ♥️👑~
02.02.2021
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Papatya'm🌼 - Yarı Texting
Novela Juvenil'Papatyalar ne kadar narin olursa olsun içlerinde onları özel yapan çok önemli bir detay vardır...' Ruhu yaralı küçük bir kız büyüdüğünde ruhu hemen iyileşebilir mi?
