(Multideki şarkıya bu aralar aşırı taktım arkasındaki fotoğraftaki adama da ayrı aşığım💞)
Siyah: Siyaha en sevdiğim renklerden biri diyebilirim. Ne kadar karanlıktan korksam da sanki koruyormuş gibi hissediyorum.
Bazı insanlar siyahın kötülüğü temsil ettiğine inanıyor. Bence siyah içinde dışlanmışlıkları barındırıyor. Sonuçta bazı insanların tabiriyle 'kötü' olanlar kendi istekleriyle kötü olmuyorlar. Tamam bazıları öyle ama ben onlardan bahsetmiyorum. Kötülüğe sürüklenenlerden bahsediyorum.
Birileri onları dışlıyor, yok sayıyor. Ve onlarda farklı şeyler yaparlarsa insanların gözünde daha farklı gözükebileceklerine inanıyorlar. Bu yüzden kötülüğe, siyahlığa, karışıyorlar. Kimsenin yapmadığı şeyleri yapmak belki de daha cazip geliyordur. Ben dışlanmışlıkları yüzünden kötülüğe yönelmiş olan insanların siyah olduğunu kabul ederim.
Çünkü ne kadar dışarıdan karanlıkta gözükse içinde bir hikayesi vardır.
°İyi Okumalar ^^°
|🍂🌼|
Yavaşça akan gözyaşlarımla ona baktım, burukça bir tebessüm eşliğinde yanaklarımdan süzülen yaşları sildi. Bense şaşkınlıkla gözlerim daha da büyürken onun elini tuttum.
"Çağan..." dedim onun isminden başka bir şey söyleyemiyormuşum gibi, bir tek onun adını söyleyebiliyormuşum gibi. Elini tutan elimi kavradı ve baş parmağıyla işaretler çizmeye başladı. Gözleri ellerimden gözlerime kaydığında onun da gözleri doldu.
"Efendim Papatya'm..." dediğinde bende burukça gülümsemiştim. Bana çok güzel bakıyordu. Bu bakışı hayatım boyunca iki defa görmüştüm. Babamın gözlerinde ve Akay'ın gözlerinde... Şimdiyse bana bakan Çağan'ın gözlerinde görüyordum.
Gözleri daha da dolmaya başlamıştı. Ben zaten ağlıyordum. Gözünden akan bir damla yaşı fark ettiğimde diğer elimle sildim.
"Neden ağlıyorsun?" diye sorduğumda gülümsedi.
"Çok güzelsin ve yanımdasın. Seni düşünmek bile ağlamama neden oluyor. Şimdi de yanımdasın. O kadar uzun süre sadece seni izleyerek yaşadım şimdiyse elin elimde, elin gözyaşımı siliyor... Eğer silmeye devam edeceksen daha fazla ağlayabilirim."
Benimde gözümden bir damla yaş geldiğinde bu sefer o silmişti benim gözyaşımı. Ve daha düşük bir ses tonuyla konuştu.
"Sen ağlama güzelim... Ben ağlarım ikimiz için de. Yeter ki sen artık ağlama." yanağımdaki elini tuttum tekrar ve diğer ellerimizin olduğu yere koydum.
"Çağan, ben..." konuşamadığım anlayınca gülümsedi ve yine elime işaretler çizmeye başladı.
"Bir şey demene gerek yok, güzelim. Zamanı geldiğinde gereken her şeyi konuşacağız zaten." dediğinde beni anladığı için gülümsemiştim.
Gözleri gözlerime kenetliyken kendimi tutamadım -zaten tutma gibi bir isteğim de yoktu- ve ona sarıldım.
Elleri ilk başta boşlukta kalsa da bir zaman sonra belimde yerini almıştı.
"Teşekkür ederim." dedim neden teşekkür ettiğimi bile bilmeden.
"Bana sarıldığın için asıl ben teşekkür ederim. Seni seviyorum papatya'm."
|🍂🌼|
-HELLÜ!! ~
Yeni bölümle karşınızdayım.~
Zaten az bölümümüz kaldığı için bölüm başlarında renklerle ilgili olan görüşlerimden bahsedeceğim. Sorgulamayın...~
Kitap okuyordum bir anda aklıma öyle bölüm başlarında renk yorumu yapma fikri geldi. Burada mavi renkten bahsetmeyeceğim sadece. Maviyi, 'Gökyüzü Mavi'de bir şeyler açıklığa kavuşurken paylaşacağım. Eeee... en sevdiğim renge bir ayrıcalık göstermem gerekiyordu (¬‿¬)
Bu arada bölümdeki şarkıya hastayım. Zaten duygusalım şuan gidip şarkının güzelliğine ağlayabilirim.~
Yavaş yavaş sona yaklaşıyoruz biriciklerim. Ve bu onları daha da güzel ve özel kılıyor. Söylemek istediğim şey şu bütün karakterlerim mükemmel (ego yapıyor olabilirim ama benim için.) ama en sevdiklerim şuan bu kitapta diyebilirim. Asla ayrımcılık yapmıyorum ama gerek konusu bakımından gerekse olayların beni etkilemesi bakımından çok hoş bir hikaye olduğuna inanıyorum.~
Neeeysee hepinizi koskomacan öpüyorum.~
Ben tarafından seviliyorsunuz.~
26.01.2021
ÖNEMLİ: Bölüm en az 10 Oy almadan yeni bölüm yok!
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Papatya'm🌼 - Yarı Texting
Genç Kurgu'Papatyalar ne kadar narin olursa olsun içlerinde onları özel yapan çok önemli bir detay vardır...' Ruhu yaralı küçük bir kız büyüdüğünde ruhu hemen iyileşebilir mi?
