°İyi Okumalar ^^°
«Aç şu okyanusları kıskandıracak güzel gözlerini.»
|🍂🌼|
~Önceden~
Herkesin uyumuş olması fakat Mihri'yi uyku tutmamasının sonucunda yatağından çıkarak aşağı kata inmişti. Kendine paket çaylardan birini yaptı ve üzerine hırka giyerek bahçeye çıktı.
Papatyaları gülümseyerek incelerken elindeki fincana uzamış olan tırnaklarını vurarak hafif sesler çıkartıyordu. Havanın rüzgarlı olması üşümesine neden olurken üzerindeki siyah sweat-shirtün kollarını çekiştirdi. Arkasından gelen hışırtı sesleri ile bakışlarını o tarafa yönlendirmişti.
Karanlıkta bile seçebildiği o yeşil gözleri gördüğünde içini kaplayan huzursuzluk aniden yok olmuştu. Elinde battaniye ile yanaşan Çağan sevdiği kadının yanında olduğu için büyük bir mutluluk hissediyordu.
Grinin üzerinde beyaz çizgiler olan battaniyeyi Mihri'nin omuzlarına bırakan Çağan hemen sağ çaprazına oturarak Mihri'nin yüzünü izlemeye başladı.
"Benim hırkam vardı sen alsa-"
"Sen üşürsün." dedi Çağan kendinden emin çıkan o uykulu sesiyle.
"Üşümem ben. Al sen." diyerek Çağan'a uzatmaya çalıştı Mihri tekrardan battaniyeyi.
"Bir kez olsun inatçılığını bırak ve battaniyeye sarıl." dedi yüzünü kendi avuç içine yaslarken.
Mihri hafif gülümseyerek daha da sarıldı battaniyeye. Battaniye Çağan'ın odasında durduğu için onun gibi kokuyordu.
Mihri elindeki çaydan bir yudum daha aldı ve içmesi için Çağan'a uzattı. Çağan gülümseyerek Mihri'nin elinde çayı aldı ve içmeye başladı.
Mihri de bu sırada Çağan'ı izliyordu. 'Nasıl bir asilliktir bu?' diye düşündü. Dimdik duruyordu her şeye rağmen. Bakışları kararlılığının yanı sıra yorgunlukla çerçevelenmişti. Ama en ufak bir serzenişte bulunmuyordu. Buradan geliyordu zaten en güzel asilliği.
Çağan dudaklarını fincandan ayırmasıyla gülümsemeye başlamıştı. Mihri gülüşüne hayran kalamadan edememişti.
Kendini biraz da olsa toparladıktan sonra konuşmuştu. "Neye güldün?"
"Bakışlarına."
"Niye?"
"Hiiç..." dedikten sonra biraz daha dik oturdu. "Bu güzel bakışlara gülümsemeseydim toprak olurdum."
Ortam sessizleşirken Çağan kendine gelen ani cesaretle Mihri'nin kendi ellerini birleştirdiği kucağına yatmıştı. Mihri beklemediği anda gerçekleşen şeyle hafif şaşırmış da olsa belli etmemeye çalışmıştı.
Biraz zaman geçtikten sonra Mihri ellerini Çağan'ın saçlarına koymuştu. Çağan zihnine kazımak istediği o güzel yüzü izlemeye devam etti.
|🍂🌼|
Yazar'dan:
Kollarındaydı sevdiği kadının o mükemmel bedeni. Kendini kaybetmişti artık. Nefes almadığını hissettiği an aklını kaybetmişti adeta. Kollarında duran yapraksız kalmış bir papatyayı andıran o güzel kadının yüzünü avuçlarının arasına aldı.
Bakmalara doyamadığı o güzel yüzü akan gözyaşlarının eşliğinde izledi tekrardan. Bir daha sarıp sarmalayamayacağı o bedeni, bir daha gülümseyemeyecek olan o güzel yüzünü, papatyaları kıskandıracak o güzel kokusunu, annesininkine benzeyen o güzel saçlarını,... Her şeyini kazıdı zihnine.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Papatya'm🌼 - Yarı Texting
Novela Juvenil'Papatyalar ne kadar narin olursa olsun içlerinde onları özel yapan çok önemli bir detay vardır...' Ruhu yaralı küçük bir kız büyüdüğünde ruhu hemen iyileşebilir mi?