تعلمت الحب بعيون عمياء

الجزء الثانى والاربعون - اتركها لى

فهد ببعض الغضب الذى حاول اخفائة : امم تمام ننهى بقى مسلسل العشق الممنوع ده ونفكر بكرة هيبقى خط سيرنا ايه

حور : متقلقش يا سيد فهد كل حاجة مترتبة وجاهزه احنا هنتحرك على الساعة 6 ونص الصبح هنوصل هيجهزوا جاسر وان شاء الله تتم العملية على خير

باسل : طيب مش كان المفروض جاسر يبات انهاردة فى المستشفى

حور : فعلا دى كان المفروض بس انا الى طلبت ان يتم تجهيزه بكرة

فهد : طيب ليه الاحسن انه يكون تحت رعايتهم من انهاردة

حور بحدة : لا هو تحت رعايتى انا جاسر لو راح المستشفى من انهاردة نفسيتة هتتعب وبعدين مفرقتش واكيد لو كان ده صعب او مش مستحب كانوا رفضوا طلبى

جاسر : حبيبتى يا لولى حسه بيه فعلا انا لو روحت المستشفى ومشيتوا وسبتونى انا هتعب

ادهم : جرى ايه يا جسورة مش ننشف كده

جاسر : اتلهى ونبى يا شيخ

حور : عموما ننسى بقى موضوع العملية ونفكر هنعمل ايه فى باقى اليوم اولا انا عزماكم على الغداء بره

جاسر : واااو فين يا لولى

حور : امم شاور وانا انفذ

ادهم : يا سلام اكل بقى وحاجات حلوة تمام انا موافق

باسل : طيب ايه الاكل مصرى ولا تركى نحدد برده

فهد : ايه حيلك حيلك منك ليه يا خسارة الرجالة بقى ست هى الى هتعزمكم يا شحوطة

جاسر : وايه يعنى دى لولى

ادهم : ايوة طبعا دى لولى

باسل : تصدق عندك حق فاتت علينا ديه

حور : ومالها الست يا سيد فهد

فهد وهو ينظر لها نظرة كلها رغبة : ولا حاجة هو انا قلت حاجة ست زى القمر فعيب هى الى تحط ادها فى جيبها وتدفع ولا ايه رايك

حور وهى تتحاش النظر له : اه لا يعنى ماشى يووووة مش مهم

فهد بابتسامة خبيثة : مالك يا انسة لولى مش مجمعة ليه هو فى حاجة

حور وهى تنظر له نظرة حارقة : اسمى حور لولى دى تخص جاسر بس

فهد وهو يضحك تلك الضحكة التى تذيب الجليد : بس كده انتى تؤمرى دى حتى انا بحب حور اكتر من لولى

جاسر : ياااااااه يا فهد تعرف انى بقالى زمن مسمعتش ولا شوفت ضحكتك دى دى وحشتنى اوى

فهد بابتسامة جانبية وعيناه لم تفارق عينا حور : من هنا ورايح يا جسور مش هتشوف ولا تسمع غيرها

جاسر : سيدى يا سيدى وياترى مين السبب

فهد : بعدين ابقى اقولك كل حاجة