"ေျမ..."
မိမိေနာက္မွ အႏူးညံ့ဆုံး အျငင္သာဆုံးေလသံေလးျဖင့္ တစ္စုံ တစ္ေယာက္ရဲ႕ ေခၚသံ
လွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ မိမိႏွင့္ ထိုအသံပိုင္႐ွင္ၾကား မွာျမဴေတြခံၿပီး ၎ကို ေဝးေဝးဝါးဝါးသာ ျမင္ေနရသည္
"era လား"
"ေျမ ဘယ္သြားမလို႔လဲ?
ေခတ္ကို တစ္ေယာက္ထဲထားခဲ့ေတာ့မလို႔လား
ေခတ္တစ္ေယာက္ထဲ အသက္မ႐ွင္ခ်င္ဘူး ေျမ
ေခတ္နဲ႔ျပန္လိုက္ခဲ့ပါေနာ္"
ထိုအသံပိုင္႐ွင္က ေျမ့ေ႐ွ႕သို႔တျဖည္းျဖည္း တိုးလာၿပီး ေျမ့လက္ဖဝါးေတြကို အတင္းဆုပ္ကိုင္ထားေလသည္
ခုခ်ိန္ထိ era လို႔သာေခၚေနတာ ထိုသူ၏မ်က္ႏွာကို ထင္ထင္႐ွား႐ွား မျမင္ရေပ
"ကိုယ့္မွာ အသက္႐ွင္စရာ အေၾကာင္းျပခ်က္ ခိုင္ခိုင္လုံလုံ မ႐ွိဘူး era"
"ေခတ္ကိုအမ်ားႀကီးခ်စ္ေပးဖို႔ အသက္႐ွင္ရမယ္ဆိုရင္ေရာ လုံေလာက္မလား ေျမ"
"ဟို"
လည္ပင္းကို ပြတ္ၿပီး စဥ္းစားေနတုန္း
"ေျမ ျပန္မလိုက္ခဲ့ရင္ ေခတ္လည္း ေျမနဲ႔ပဲလိုက္ခဲ့ေတာ့မယ္"
ေျမဦးတည္ထားသည့္ ဘက္ကို ထြက္သြားဖို႔ျပင္ေနသည့္ era ကို အတင္းလွမ္းတားလိုက္မိသည္
"မဟုတ္ဘူး era ကိုယ့္ကိုေစာင့္ပါဦး တူတူျပန္ၾကမယ္ေလ ေနာ္"
"ဒီလိုမွေပါ့ ေျမရဲ႕ အရမ္းလိမၼာတာပဲ"
ဘယ္သူမွန္းသာ ေကာင္းေကာင္းမျမင္ရေပမယ့္ မိမိ အေျပာကို သေဘာက်သြားသည့္ ထိုသူရဲ႕ အျပဳံးကို ေကာင္းေကာင္းခံစားမိလိုက္သည္
"ေျမ နင္သတိရၿပီလား"
ဟင္ သုသု
ဘာလဲ
ဒါ အိပ္မက္လား
ဆီးစပ္နားက ေအာင့္ၿပီးနာေနတာကို သတိထားမိေတာ့မွ အိပ္မက္မဟုတ္မွန္း အလိုလိုနားလည္သြားသည္
မ်က္လုံးေတြကို မနဲ အားယူဖြင့္ၾကည့္ၿပီး
"ေခတ္ ေရာ"
BINABASA MO ANG
Invisible Affection [စ/ဆုံး]
Romance(unicode) အချစ်ထက် သစ္စာတရားကို ပိုအလေးအနက်ထားမိလို့ ရင်ကွဲရမယ်ဆိုလည်း ကွဲပါစေတော့ era ကိုယ့်အချစ်တွေကို နှလုံးသားနဲ့ပဲ မြင်နိုင်အောင် ခံစားပေးပြီး ဘယ်သူမှ မသိနိုင်အောင် era နှလုံးသားထဲမှာ တသတ်လုံး သိမ်းဆည်းသွားပေးပါ မင်းကိုယ့်ဆီက ကြားချင်နေတာ သိပေမ...
![Invisible Affection [စ/ဆုံး]](https://img.wattpad.com/cover/233805801-64-k230711.jpg)