Ertesi gün
Akşamüstü Güney salonda fön çekerken Elif'in içeri girdiğini gördü.
Güney:
"Hoşgeldin..." diye gülümseyip fön makinesini kapatırken Elif yanına gelmişti.
"Hoşbuldum... Çok özlemişim." dedi Güney'e sarılıp.
Güney:
"Sen otur iki dakikaya geliyorum."
Elif:
"Tamam.." dedi büyük koltuklara oturup telefonuyla uğraşmaya başlarken.
Güney işini bitirince Elif'in yanına gelmişti.
"Kahve içer misin?"
Elif:
"Olur..."
Güney hemen ikisine kahve yapmış ve kahvelerini alıp dükkanın önüne çıkmışlardı.
Güney:
"Ee nasıl gidiyor? Ne yaptın görüşmeyeli?"
Elif:
"Nişanlandım ayrıldım."
Güney:
"Kimle nişanlandın? Bi çocuk vardı neydi adı..."
Elif:
"Faruk..."
Güney:
"Evet Faruk. Bi kere görüşmüştük de biraz kasıntı bi tipti."
Elif:
"O yüzden ayrıldık zaten. Neymiş ailesine yakışmıyormuşum. Onlar gibi asil giyinmem falan lazımmış."
Güney:
"O ne saçmalık ya..."
Elif:
"Aman boşver... Bitti gitti işte. Sen ne yapıyorsun?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalp Tutulması
FanfictionKalp tutulmuştu bir kere... Vazgeçmeye çalışsa da o çekik gözleri söküp atamıyordu kalbinden.