Kalp Tutulması

- 155 -

Songül Selin'leri akşam yemeğine çağırmıştı. Evi süpürüp sildikten sonra yemek hazırlamak için mutfağa gitmişti.

Sadece tatlı kalırken Pelin oyuncaklarıyla oynamaktan sıkılıp elindeki oyuncak bebeğiyle mutfağa geldi.

Songül:

"Kuzum... Sıkıldın mı?"

Pelin başını salladı.

"Oyun?"

Songül:

"Annem benim işim var ama. Babaannenler gelecek yemek yapıyorum."

Pelin:

"Ya oyun!" dedi ağlamaklı bir halde.

Songül:

"Halayı çağıralım mı?"

Pelin:

"Oluy..."

Songül Naz'ı çağırmak için Selin'i aradı.

Selin:

"Efendim kızım."

Songül:

"Anne.. Şey Naz ne yapıyor? İşi yoksa bize gelebilir mi? Pelin sıkıldı da."

Selin:

"Sen Pelin'i bize bıraksana. Akşam gelirken getiririz."

Songül:

"Aslında marketten alacaklarım da vardı. Pelin'i bırakıp markete uğrayım o zaman."

Selin:

"Kendini çok yorma kızım. Yabancı mıyız biz?"

Songül:

"Tamam..." diye gülümsedi. "Görüşürüz."

Selin:

"Görüşürüz canım."

**********
Songül Pelin'i bıraktıktan sonra markete uğramış ve elinde çantalarla eve geçerken iki dakika Güney'i görmeye karar vermişti.

Güney'in dükkanın önünde bir kızla gülerek sohbet ettiğini gören Songül sakin kalmaya çalışarak yanlarına gitti.

Songül:

"Güney..."

Güney Songül'ü görünce hemen ayağa kalkmıştı.

"Aşkım... Nereden böyle?"

Songül:

"Marketten..." derken sinirden dudaklarını ısırıyordu.

Güney: