6 ay sonra
Songül ve Güney bu akşam başbaşa yemek için dışarı çıkacaktı. Songül kendi hazırlandıktan sonra Pelin'i de giydirip küçük bir çantaya eşyalarını koymuştu.
Songül 👇🏻
Güney:
"Aşkım hazır mısınız?"
Songül:
"Hazırız." dedi çantayı eline alıp.
Pelin yavaş adımlarla gelip babasının bacağını tutmuştu.
"Ba.. Ba.."
Güney:
"Babam..." diye kızını kucağına alıp yanağına bir öpücük kondurmuş ve Songül'ün elinden de çantayı almıştı. "Hadi çıkalım."
Songül:
"Siz çıkın çantamı alıp geliyorum ben de hemen."
Songül çantasını alıp çıktığında Güney kucağında Pelin'le binanın önündeydi.
Songül:
"Ayakkabıları unuttunuz tabi." diye güldü elinde Pelin'in ayakkabılarını sallarken.
Güney:
"Unutmuşuz valla aşkım..."
Songül Pelin'in ayakkabılarını giydirmek için eğildiğinde Pelin annesinin saçlarını okşuyordu.
Songül:
"Yerim ben seni ya kuzum benim." diye Pelin'in eline bir öpücük kondurdu. "Hadi şimdi yürüyoruz."
Pelin:
"Baba..." diye babasının boynuna sarılmıştı.
Güney:
"Neyse biraz kucağımda götüreyim bari... Tembel prenses." diye güldü.
Songül:
"Yürüse iyi olur sen de yorulacaksın."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalp Tutulması
FanfictionKalp tutulmuştu bir kere... Vazgeçmeye çalışsa da o çekik gözleri söküp atamıyordu kalbinden.