Güney akşam mesaj atan kızı beklerken sohbet eden Songül, Derya ve Huriye'nin yanına oturmuştu.
Güney:
"Sizin işiniz yok galiba?"
Derya:
"Benim son bir müşterim kaldı."
Songül:
"Kahve içer misin?"
Güney:
"Sağol aşkım almayım."
Huriye:
"Sevgilisini de düşünürmüş." diye güldü.
Songül utangaç bir gülüş atarken Güney'in telefonu çalmıştı.
Güney:
"Alo.... Efendim Ülkü... Evet seni bekliyorum... Yani son müşterimsin aslında. Senden sonra çıkacağım.... Tamam sorun değil... Görüşürüz." diyerek telefonu kapattığında soran gözlerle kendisine bakan Songül'le gözgöze geldi.
Güney:
"Dün ki kız.. Biraz gecikecekmiş de onu söylüyor."
Huriye:
"Bir kahve iç o zaman."
Güney:
"Aynen içeyim..."
Songül:
"Getireyim ben." diye kalkıyordu ki Güney durdurdu.
"Dur sen ben alırım aşkım." diyerek ayağa kalktı. "Var mı başka isteyen?"
Yusuf:
"Ben de alabilirim aslında." dedi Güney'in kalktığı yere, Songül'ün yanına otururken.
Güney derin bir nefes aldı. Sakin kalmaya çalışırken başını salladı.
"Getireyim."
Güney mutfağa gitmişti.
Derya:
"Ya bu izin gününde hep beraber piknik mi yapsak? Zaten kış geliyor."
Huriye:
"Aa çok güzel olur. Zaten tüm gün çalışıp yoruluyoruz hepimize bi değişiklik olur."
Derya:
"Yusuf gelir misin sen de?"
Yusuf:
"Olabilir. Ben de herkesle kaynaşmış olurum aslında."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalp Tutulması
FanfictionKalp tutulmuştu bir kere... Vazgeçmeye çalışsa da o çekik gözleri söküp atamıyordu kalbinden.