********** Akşam hep beraber sahilde oturmuş dondurmalarını yiyorlardı.
Sadullah:
"Böyle sahil kenarı bir yere yerleşeceksin aslında ya. Huzura baksana." dedi denize bakarak.
Gülay:
"Bizim kuaför çocuk da Muğla'lıymış. Bahçeli evleri varmış orda.. Ne güzel."
Soner:
"Siz nereden öğrendiniz bunu?"
Songül güldü.
"Annem çocukla öyle bir sohbet etti ki... Nereli olduğunu, nerede yaşadığını, okulunu her şeyini öğrendi. O suratsız çocuk annemle nasıl gülerek sohbet etti görmeniz lazımdı."
Soner:
"Şeytan tüyü var annemde." diye güldü. "Hangi askermiş ki bu?"
Songül:
"Bu tarafa gelmiyor herhalde."
Gülay:
"Akşamları da oyun salonuyla spor salonuna bakıyormuş çocuk."
Soner:
"Görmüşümdür belki oyun salonunda."
Songül dudak büktü.
"Bilmem."
Soner:
"Abla.. oyun salonu demişken bir maç daha yapalım mı? Yine yeneyim seni." dedi gülerek.
Songül:
"Ne güzel oturuyoruz Soner. Hem baksana dondurma yiyorum. "
Soner:
"Korktun mu?"
Songül:
"Ne korkacağım ya?"
Soner:
"O zaman yarın oynayalım."
Songül:
"Tamam.. bakarız." dedi denizi izlemeye devam ederken.
********* Songül sabah herkesten önce uyanıp pembe tulumunu giyinmişti.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
