Akşam herkesin işi bitmişti.
Huriye:
"Yarın gidiyorsun değil mi kuzum?"
Songül:
"Evet..." diye mırıldandı.
Derya:
"Vedalaşalım o zaman." diye Songül'e sımsıkı sarıldı. "Güle güle git bir an önce de gel."
Songül gülümserken Huriye de sımsıkı sarılmıştı.
"Canım benim özletme kendini olur mu? Çabucak yapın düğünü de tamamen yerleş buraya."
Songül:
"İnşallah.."
Batuhan:
"Güle güle Songül..."
Mert:
"İyi yolculuklar.."
Yusuf:
"Kendine iyi bak."
Songül:
"Sağolun..."
Kader:
"Güle güle..." demekle yetinmişti kısaca.
Songül:
"Sağol."
Geriye Mine kalırken Songül vedalaşacağını düşünmediği için çantasını koluna taktı.
Mine:
"Güle güle..."
Songül şaşırmıştı.
"Sağol..."
Derya:
"Bir daha görüşemeyecek gibi vedalaşmayalım ya.. Nasılsa geleceksin geri."
Songül:
"Yani..."
Güney:
"Belli de olmaz bakarsın başka şehre yerleşiriz." diye güldü.
Huriye:
"Var mı öyle bi planınız?"
Songül dudak büktü.
"Tam olarak konuşmadık aslında."
Huriye:
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalp Tutulması
FanfictionKalp tutulmuştu bir kere... Vazgeçmeye çalışsa da o çekik gözleri söküp atamıyordu kalbinden.