Bir hafta sonra
Bugün dükkan kapalıydı. Akşam hep beraber dışarda yemek yiyeceklerdi. Songül ve Güney başta gitmek istemese de Atakan ısrar edince onu kıramamışlardı.
Songül hazırlanırken Güney salonda oturmuş onu bekliyordu.
Güney:
"Annemlerle konuştum. Yarın Erzurum'a gidiyorlarmış." diye içeriye seslendi.
Songül:
"Orda da ablan yerleşene kadar kalırlar herhalde."
Güney:
"Aynen şimdi bir de hamile ya o kendini zorlamasın diye kalırlar."
Songül saçlarını düzelterek odadan çıkmıştı.
Songül'ün kıyafeti 👇🏻
"Kaç aylıkmış bebek?"
Güney dudak büktü.
"Bir buçuk falan herhalde."
Songül:
"Ya keşke yakın olsalardı. Bol bol severdik bebişi."
Güney:
"Keşke..." diye mırıldandı. "Can'ı da doya doya sevemedik zaten."
Songül Güney üzülmesin diye konuyu değiştirdi.
"Saçlarımı örer misin çıkmadan?"
Güney:
"Öreyim gel..." dedi yanını işaret edip.
Songül Güney'in yanına oturup sırtını ona dönerken Güney saçlarını örmeye başlamıştı.
Güney örmeyi bitirdiğinde Songül'ün boynuna bir öpücük kondurup fısıldadı.
"Elbise çok yakışmış bu arada..."
Songül:
"Sağol..." diye gülümseyerek Güney'e döndü. "Hiç istemiyorum aslında şu yemeğe gitmeyi."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalp Tutulması
FanfictionKalp tutulmuştu bir kere... Vazgeçmeye çalışsa da o çekik gözleri söküp atamıyordu kalbinden.