Gün boyu Songül ve Güney zorunlu olmadıkça konuşmamıştı. Akşam son müşteriler bitip hepsi dağılmaya başlarken Mert koltuklara oturup arkasına yaslandı.
Songül:
"Hayırdır Mert sen çıkmıyor musun?"
Mert:
"Bizim çocukları bekliyorum."
Bu sırada Burak gelmişti.
"Selam.."
Mert:
"Hoşgeldin kardeşim."
Burak:
"Hoşbulduk..." deyip Songül'e döndü. "Naber Songül?"
Songül:
"İyi.." diye mırıldandı.
Burak:
"Yasin de yaklaşmış gelir birazdan. Güney nerde?"
Mert:
"Gelir şimdi. İçerdeydi."
Songül:
"Bir yere mi gidiyorsunuz?"
Burak:
"Bara gideceğiz de..." derken kırdığı potu farkederek susmuştu.
Bu sırada Güney içeri girdi.
"Kardeşim.. Hoşgeldin."
Burak:
"Hoşbulduk kardeşim... Yasin de gelsin çıkalım."
Güney başını sallarken Songül'le gözgöze gelmişti.
Güney açıklama yapmak için ağzını açmıştı ki Songül bir şey demesine izin vermeden konuştu.
"İyi eğlenceler size." dedi ve ters bakışlar atarak hızla dükkandan çıktı.
*********
Gece saat dörde kadar Güney'ler bardaydı. Güney normalde sarhoş olacak kadar içmese de bugün içmişti.
Mert saçlarını karıştırıp saate baktı.
"Oğlum saat dört olmuş gidelim hadi. Sabah işe gideceğiz."
Burak:
"Gidelim gidelim." dedi bardağın dibinde kalan içkisini kafasına dikip.
Güney:
"Kafam kazan gibi oldu..." diye başını ovdu.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalp Tutulması
FanfictionKalp tutulmuştu bir kere... Vazgeçmeye çalışsa da o çekik gözleri söküp atamıyordu kalbinden.
