Kalp Tutulması

- 109 -

Güney:

"Songül.." derken karşısındaki genci görünce gözlerini kıstı. "Çağrı..."

Çağrı:

"Güney..." dedi Güney'le tokalaşıp sarılırken.

Güney:

"Ne işin var senin burada?"

Çağrı:

"Geri döndüm..."

Güney:

"Çok kararlı gitmiştin dönmemeye."

Çağrı:

"Öyleydi... Ama olmadı." diye mırıldandı. "Artık buralardayım nasılsa. Konuşuruz daha."

Güney:

"Damla biliyor mu geldiğini?"

Songül soran gözlerle Güney'e bakarken neler olduğunu anlamaya çalışıyordu.

Çağrı başını iki yana salladı.

"Bilmiyor..."

Güney:

"Söyleyecek misin?"

Çağrı:

"Görüşmek istiyorum ama biraz cesaretimi toplamam lazım sanırım... Yardımcı olursun değil mi?"

Güney dudağını ısırdı.

"Yine aynı şeyleri yaşatmayacaksan olurum."

Çağrı:

"Akıllandım..." diye güldüğünde Güney de hafifce gülmüştü.

"Tamam o zaman... Sen yerleş yine haberleşiriz."

Çağrı:

"Sağol... Bu arada arkadaş?" dedi Songül'ü işaret edip.

Güney alnını kaşıdı.

"Tanıştırmayı unuttum... Nişanlım Songül.."

Çağrı:

"Nişanlın mı?" dedi soran gözlerle.

Güney Mine'yi kastettiğini anlamıştı.

"Hayatımın aşkını bulunca nişanlandım. Bir ay sonra da düğünümüz var."

Çağrı:

"Oo hayırlı olsun. Çok memnun oldum bu arada. Ben de Çağrı. Güney'in eski bir arkadaşı."