Güney gitmiş, Songül, Derya ve Huriye kahvelerini içerken sohbete başlamıştı.
Derya:
"Evin çok şekermiş..."
Huriye:
"Evet çok şirin."
Songül gülümsedi.
"Biraz küçük ama yetiyor bana."
Derya güldü.
"Şimdilik yeter. Güney'le evlenince büyük bir ev tutarsınız artık."
Songül utangaç bir gülüş attı.
Huriye:
"Ne kadar oldu siz sevgili olalı?" dedi kahvesinden bir yudum alıp.
Songül:
"Altı ay olacak hemen hemen."
Derya:
"Olmuş baya..."
Huriye:
"Ailenin haberi var mı Güney'den?"
Songül:
"Annem biliyor sadece... Bi de kuzenlerim falan."
Derya:
"Babalar en son duyuyor tabi." diye güldü.
Huriye:
"Baban duysa zaten iş ciddiye biner hemen."
Derya:
"Tabi Güney'le evlenmesine izin verirse."
Huriye:
"Niye vermiyormuş canım? Güney'den iyi damat mı bulacak?"
Songül:
"Annem zaten çok seviyor Güney'i. Askerlik yaptığı yerde de annemle baya sohbet etmişlerdi iyi anlaşmışlardı."
Derya güldü.
"Desene kaynanasına sevdirdi kendini."
Songül başını salladı.
"Ama babam ne der bilmiyorum... Alkolden nefret eder babam."
Huriye:
"Hm.." diye dudağını ısırdı. "Gerçi çok içmiyor Güney ama."
Songül:
"Yine de babam hiç sevmez."
Derya:
"Aman evlenene kadar duyurmayıverin siz de."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalp Tutulması
FanfictionKalp tutulmuştu bir kere... Vazgeçmeye çalışsa da o çekik gözleri söküp atamıyordu kalbinden.