Cemre Güney'e bir şeyler söyleyip Songül'lerin oturduğu tarafı gösterdiğinde Güney o tarafa döndü. Direkt Songül'le gözgöze gelirken yine o mükemmel gülümseyişi yüzüne yerleşmişti. Bir dakika diye Songül'e işaret ettiğinde Songül başını olumlu anlamda salladı.
Meral:
"Ay o değil mi? Şimdi tanıdım resimlerden."
Songül:
"Hıhı.." dedi derin bir nefes alıp. Ardından fısıldadı. "Ne güzel gülüyor gördün mü?"
Meral Songül'ün bu aşık haline gülmüştü.
Cemre'nin yanlarına geldiğini farkedince hemen kendilerini toparladılar.
Cemre:
"Güney'in işi az kalmış hemen gelecek. Beklerken bir şeyler içer misiniz?"
Songül:
"Yok teşekkürler."
Cemre:
"Rica ederim.." diye gülümseyerek yanlarından ayrılmıştı.
Güney birkaç dakika sonra nihayet fönü bitirmişti.
Fön çektiği kız cilveli bir gülüş atıp Güney'e bir şeyler derken Güney gülümsemişti.
Songül:
"Şu kıza bak ya içine düştü resmen."
Meral gülerken Güney kızın yanından ayrılıp onlara yönelmişti.
Songül yanlarına gelen Güney'i görünce kalp atışlarının hızlanmasına engel olamazken ayağa kalktı. Bacakları bile titriyor, ayakta durmakta zorlanıyordu.
Güney:
"Merhaba.. Hoşgeldiniz..." diye gülümsedi.
Songül:
"Hoşbulduk."
Güney:
"Kusura bakma hemen gelemedim. Föne başlamıştım. Zaten kız saatlerdir burdaydı bekletemedim."
Songül:
"Önemli değil."
Güney'le konuşurken Songül'ün sanki kalbi yerinden çıkacaktı.
Güney:
"Arkadaşın sanırım?" dedi Meral'e bakıp.
Songül:
"Evet.. Meral."
Güney:
"Memnun oldum. Güney ben de."
Meral:
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Kalp Tutulması
FanfictionKalp tutulmuştu bir kere... Vazgeçmeye çalışsa da o çekik gözleri söküp atamıyordu kalbinden.
