Kalp Tutulması

- 125 -

Songül ve Güney sabah erkenden kalkmış Güney'lerin köyüne gitmek için hazırlanıyorlardı.

Güney'in babaannesi köyde yalnız yaşıyordu. Selin ve Ekrem hem babaannesi Ayşe biraz rahatsız diye hem de el öpmeleri için gitmeleri gerektiğini söylemişti.

Songül ve Güney'le birlikte Selin'ler de gidecekti.

Songül:

"Çok kalmayız dedin diye sadece bu sırt çantasına birkaç kıyafet falan aldım ben..." dedi çantanın fermuarını çekip.

Güney:

"Aynen güzelim kalamayız zaten..."

Songül:

"Kıyafetim oldu mu? Köyde rahat diye düşündüm."

Güney:

"Her zamanki gibi harikasın karıcığım..." dedi çantayı eline alıp.

Songül 👇🏻

Songül:

"Şimdi annenleri mi bekleyeceğiz?"

Güney:

"Aynen... Onlar gelene kadar birer kahve içer miyiz?"

Songül:

"Çok iyi olur.. Yapayım iki dakikada."

Güney:

"Sen otur ben yaparım." diye göz kırptı çantayı bir kenara bırakıp. Ardından mutfağa gitti.

Kahvelerini içerlerken Güney telefonuna bakıyordu.

Songül:

"Yakın mı köyünüz?"

Güney:

"Sayılır..."

Songül:

"Nasıl bir yer?"

Güney:

"Valla bence çok beğeneceksin... Oraya gittiğimde hiç dönmek istemezdim ben. Biraz sosyalleşme ortamı olsa yaşanacak yer cidden."