Kalp Tutulması

- 39 -

Akşam yemeği için açık havada şık bir mekana gelmişlerdi.

Songül manzaraya bakıp mırıldandı.

"Ya ben çok sevdim Muğla'yı."

Güney:

"Hep gel o zaman." diye göz kırptı. "Hem iş teklifi de var unutma."

Songül:

"Bakalım bizimkileri ikna edebilirsem..."

Güney:

"Edersin bence."

Songül:

"İnşallah..."

Güney:

"Ne yiyoruz?" dedi elindeki menüye bakıp. "Buranın balığı çok meşhurdur..."

Songül:

"Tamam o zaman balık yiyelim."

Güney:

"Arkadaşlarla rakı balık yaparız hep burada."

Songül:

"Şimdi de yapmayacaksın herhalde."

Güney:

"Sen içmiyordun değil mi?" diye gözlerini kıstı. "Neyse bugünlük sana uyacağım o zaman." dedi sipariş vermek için garsona işaret ederken.

Dakikalar sonra yemekleri gelmişti. Songül yemeğini yerken Güney gülümseyerek ona bakıyordu.

"Nasıl beğendin mi?"

Songül:

"Güzelmiş cidden. Ama sen öyle bakmaya devam edersen yiyemeyeceğim."

Güney güldü.

"Ne yapayım gözlerimi alamıyorum."

Songül:

"Yine kıpkırmızı oldum kesin."

Güney:

"O halin de ayrı bi güzel."

Songül:

"Beni iyice utandırmaya mı çalışıyorsun?"

Güney:

"Tamam sustum. Yemeğini rahatça ye sonra devam ederim."

Songül gülerek yemeğine dönmüştü.

Yemekten sonra Güney Songül'ü tatlı yemek için şirin bir mekana götürmüştü.