All This Love

Κεφάλαιο 17

Η αρέσκεια και ο έρωτας, συνήθως αποκλείονται αμοιβαία, ενίοτε όμως έχουν θολά όρια εφόσον ορισμένα από τα συστατικά του έρωτα μπορούν να εκδηλωθούν στο πλαίσιο αρέσκειας και, πιο συχνά, το αντίστροφο.

Ήταν με διαφορά το αγαπημένο μου μάθημα. Μπορούσα να μπω στο τρυπάκι του έρωτα και να δώσω απαντήσεις σε ερωτήματα που ποτέ άλλοτε δεν μπορούσα να απαντήσω. Ψυχολογούσα τον εαυτό μου, τον Άλεξ, τον έρωτά μας. Όχι μόνο την αρέσκειά μας για τον άλλον. Αλλά αυτό το ξεχωριστό που είχαμε την τύχη να βιώσουμε και θα πρέπει να αισθανόμαστε ευγνώμονες για αυτό.

Κάποτε, όταν βίωνα το απόλυτο με τον Άλεξ, όταν πίστευα ακράδαντα και το ένιωθα με όλη μου την καρδιά, ότι ο έρωτας δεν φεύγει, το πεπρωμένο και το κάρμα, έδιναν τα χέρια τους σε μία νοητή συμφωνία. Γελούσαν με την αφέλεια μου, ξεκαρδίζονταν. Την ίδια στιγμή εγώ κοιτούσα τον Αλέξανδρο και στα μάτια του έβλεπα εμένα. Ήξερα και ήξερε πως όλο αυτό που έχουμε είναι ισχυρό, πέρα για πέρα αληθινό. Κανένας και τίποτα δεν θα μπορούσε να μας το χαλάσει.

Το ερώτημα, όμως είναι...

Γιατί μέσα σε αυτόν τον "κανέναν", δεν υπολογίσαμε και τους εαυτούς μας;

Έπρεπε να το προγραμματίσω, να το προβλέψω, να το καταλάβω. Η Αγγλία, ήταν η οριστική και νοητή διαχωριστική γραμμή που τραβήξαμε. Γιατί, κακά τα ψέματα, μαζί την τραβήξαμε. Η οριστική και αμετάκλητη τελεία.

Και εδώ το κάρμα ξαναγέλασε με τα χάλια μου.

Ανοίγω απότομα, με δύναμη την πόρτα της αίθουσας ανακρίσεων και μπροστά μου βρίσκεται το θήραμά μου. Αυτές τις στιγμές της δουλειάς, τις λατρεύω. Ξεχνάω τα πάντα και ετοιμάζομαι να κατασπαράξω όποιον βρίσκεται μπροστά μου, για χάρη της αλήθειας.

«Γιατί με καλέσατε εδώ; Τι πράγματα είναι αυτά; Είστε απαράδεκτοι!» το πρόσωπο του φαίνεται ελαφρώς κόκκινο, το ιδρωμένο του πουκάμισο, μου δημιουργεί μία επιθυμία να του το βγάλω και να το κάψω εδώ και τώρα.

Ανέκαθεν άτομα που γνώριζαν ότι είναι στριμωγμένα στον τοίχο, ήθελαν να δημιουργήσουν τύψεις σε εμάς, για την δική μας ανεύθυνη, απαράδεκτη και άκρως κακή συμπεριφορά, να τους καλέσουμε στο τμήμα για λίγες, φαινομενικά, αθώες ερωτήσεις.

Αντίστροφη ψυχολογία.

Δε στα 'παν καλά αγάπη μου...

«Διονύση χαλάρωσε, είναι απλά λίγες ερωτήσεις για κάποια στοιχεία που προέκυψαν. Την βοήθειά σου θέλω ουσιαστικά, εκτός κι αν θες να εκλάβω την στάση σου ως παρεμπόδιση της αστυνομικής έρευνας. Εκεί αλλάζουν τα δεδομένα γλυκέ μου»