Κεφάλαιο 4

246 26 3
                                    

5 χρόνια πριν

Δεν είχα ποτέ, πριν από αυτόν, έντονη ερωτική ζωή. Πάντα το λαχταρούσα και το ζήλευα όταν το έβλεπα γύρω μου, αλλά ποτέ δεν το είχα ζήσει. Άργησα να τον εμπιστευτώ, λογικό αν σκεφτεί κανείς τι έχω περάσει... Παρ' όλα αυτά έμεινε πιστός δίπλα μου, με περίμενε υπομονετικά μέχρι να νιώσω ασφάλεια. Μερίμνησε προσωπικά ο ίδιος για να νιώσω ασφάλεια. Και αυτό ήταν και που με κέρδισε. Ποτέ δεν μπήκα στην διαδικασία να του μιλήσω για το παρελθόν μου. Είναι λες και ξύνεις μία πληγή που έχει επουλωθεί. Με δυσκολία βέβαια, αλλά έχει επουλωθεί. Και ο ίδιος δεν με ρώτησε ποτέ.

«Μου έχεις εμπιστοσύνη μωρό μου;» ψιθυρίζει πάνω στα χείλη μου, ενώ χαϊδεύει  απαλά το μάγουλό μου.

Γνέφω θετικά, γιατί είναι το μόνο που μου έχει απομείνει... Δεν μπορώ να του απαντήσω, δεν έχω δυνάμεις να το κάνω. Αυτός ο άντρας μου κόβει την ανάσα κάθε φορά που τον βλέπω, πόσο μάλλον κάθε φορά που με αγγίζει.

«Μίλα μου μωρό μου. Θέλω να σε ακούω»

«Ναι» του απαντάω ξεψυχισμένα και την ίδια στιγμή τον νιώθω να με γεμίζει με αργές κινήσεις  για εκείνον,  απότομα για εμένα, με αποτέλεσμα να μου ξεφύγει μία δυνατή φωνή.

«Είσαι πολύ στενή μωρό μου» μουρμουρίζει πάνω στα χείλη μου και με μία απότομη κίνηση, μπαίνει ολόκληρος μέσα μου. Νιώθω δάκρυα να κυλάνε στα μάγουλά μου, αλλά εγώ είμαι πανευτυχής με όλο αυτό που μου συμβαίνει παρά τον φρικτό πόνο.

«Θα ξεκινήσω να κουνιέμαι σιγά σιγά... Είσαι εντάξει με αυτό;» σκορπίζει φιλιά σε όλο μου το πρόσωπο.

«Ναι» και ξαφνικά, ο πόνος που ένιωθα, ο έντονος και φρικτός πόνος, μετατρέπεται σε έντονη ευχαρίστηση.

Κλείνω τα μάτια μου και απολαμβάνω όλο αυτό που μου προκαλεί αυτός ο άντρας. Περνάω τα χέρια μου μέσα στα μαλλιά του και τα τραβάω με δύναμη. Μουγκρίζει μέσα στο αυτί  μου και στη συνέχεια γλύφει και δαγκώνει τον λοβό μου.

«Είσαι υπέροχη» ψιθυρίζει και ξεκινάει να κουνιέται πιο γρήγορα.

Αυτό αυτομάτως κάνει την ευχαρίστηση που νιώθω, ακόμη πιο έντονη και την νιώθω να συσσωρεύεται σε ένα συγκεκριμένο σημείο του σώματός μου, χαμηλά στην κοιλιά. Ανοίγω τα μάτια και τον παρατηρώ. Το μέτωπό του γυαλίζει από τον ιδρώτα και την εμφάνισή της κάνει και η γνωστή φλέβα στον λαιμό του. Αφήνει φιλιά κατά μήκος του λαιμού μου και με αργές και βασανιστικές κινήσεις, οδηγείται σιγά σιγά προς το στήθος μου. Με το στόμα του, κυκλώνει την μία ρώγα μου, ενώ με το άλλο χέρι χαϊδεύει την άλλη.

Θέλω να ουρλιάξω.

Παίρνει την άλλη ρώγα στο στόμα του και τώρα το χέρι του κατευθύνεται προς το κέντρο μου. Μόλις τα δάχτυλά του αγγίξουν την  πρησμένη κλειτορίδα μου, αμέσως έρχεται το τέλος μου. Ξεκινάω να φωνάζω χωρίς να με ενδιαφέρει τίποτα, λες και είμαστε μόνο εγώ και αυτός σε αυτήν την πολυκατοικία και ταυτόχρονα αφήνω το στίγμα μου στην καλογυμνασμένη πλάτη του.

«Φώναξε μωρό μου, θέλω να ακούω τι σου προκαλώ» πλέον βρίσκεται στον αυτόματο πιλότο. Είναι λες και έχει χαθεί και αυτός μαζί μου.

Συνεχίζω να φωνάζω και πλέον το νιώθω. 

«Έλα Ιφιγένεια, έλα μωρό μου»  χάνει κάθε έλεγχο και απλά με παρακολουθεί.

«Δ-δεν αντέχω άλλο» λέω με μεγάλη δυσκολία και απλά καταρρέω.

Νιώθω  μία γλυκιά απελευθέρωση. Μία πρωτόγνωρη, γλυκιά απελευθέρωση.

Ξαφνικά σταματάει τις γρήγορες κινήσεις του και μένει να με κοιτά εκστασιασμένος καθώς τελειώνει μέσα στο προφυλακτικό. Με σκεπάζει με το σώμα του και για λίγο κλείνω τα μάτια αναλογιζόμενη αυτό που μόλις έζησα. Περνάω τα χέρια μου γύρω από τον λαιμό του και τον νιώθω να αφήνει ένα απαλό και γλυκό φιλί στο στήθος μου.

Λίγα λεπτά αργότερα σηκώνει το κεφάλι του από το στήθος μου και με κοιτάζει χορτασμένος με τα μάτια του να λάμπουν. Και τότε ο Άλεξ το λέει.

«Είμαι τρελά ερωτευμένος μαζί σου»

All This LoveOnde histórias criam vida. Descubra agora