Κεφάλαιο 28

202 17 270
                                    

«Πρόσεχε τί λες και πώς το λες. Τα λόγια είναι σφαίρες και το στόμα σου όπλο που σκοτώνει»

Δεν θα σου πω ψέματα.
Δεν σε σκεφτόμουν. Εδώ δεν σε θυμόμουν, θα μπορούσα να σε σκέφτομαι; Ακόμη και την στιγμή που ξαναβρεθήκαμε δυσκολεύτηκα να σε θυμηθώ στην αρχή.

Αλλά δεν άργησα και πολύ να σε θυμηθώ.

Ήσασταν δύο αγόρια και ήμασταν δύο κορίτσια. Στεκόμασταν στην μέση ενός πάρκου και μιλούσατε μεταξύ σας μέχρι που με ξανακοίταξες.

Η φίλη μου έκανε μία απόπειρα να μας ξανασυστήσει, αλλά δεν την άφησες να ολοκληρώσει.

«Σε θυμάμαι» μου είπες. Και ξαναδώσαμε τα χέρια. Περιέγραψες, εν συντομία, το βράδυ που γνωριστήκαμε και τότε το μυαλό μου φωτίστηκε. Μιλήσαμε λίγο για τις σχολές μας και μετά χωριστήκαμε.

Εμείς συνεχίσαμε την πορεία μας προς την θάλασσα και εσείς προς το κέντρο της πόλης.
Χωρίς καμία υπόσχεση.

Αλλά ξέρεις κάτι;
Πάλι δεν σε σκέφτηκα. Έφυγες και εγώ δεν σε σκέφτηκα, ίσως και να μην μου επέτρεπα να σε σκεφτώ, ίσως και να μην ήθελα να παραδεχτώ το αναπόφευκτο. Όσο κι αν αργούσε αυτό.

Γύρισα σπίτι, γύρισα στην καθημερινότητά μου και δεν σε σκέφτηκα. Δεν πέρασες καθόλου από το μυαλό μου.
Η καθημερινότητά ήταν τέτοια που δεν μου το επέτρεπε.
Διάβασμα, διάβασμα και πάλι διάβασμα.

Διάβασμα για το πανεπιστήμιο πλέον, αλλά δεν είχε καμία σημασία. Θα με οδηγούσε κάπου και αυτό το διάβασμα.

Έβγαινα με παρέες, πήγαινα βόλτες, έβλεπα ταινίες, αναπληρώνοντας το κενό που δεν ήξερα πως ένιωθα, το κενό που είχα.

Δεν ήθελα ποτέ να έχω κενά! Γιατί αυτά που είχα στο παρελθόν με πλήγωσαν. Δεν ήθελα να ξαναζήσω την ίδια σκηνή, το ίδιο έργο.

Ίσως γι'αυτό δεν κατάλαβα από την αρχή τι μου συνέβαινε. Επειδή δεν μου επέτρεπα να το φέρω στο φως της αλήθειας και των συναισθημάτων μου.

Ήμουν δύσκολη στα συναισθήματα, το γνωρίζεις. Δεν ήμουν άκαρδη, δεν ήμουν αναίσθητη!
Ένιωθα. Μυστικά από όλους και από όλα, αλλά ένιωθα. Ίσως και λίγο καθυστερημένα, αλλά ένιωθα.
Ξέρεις γιατί;

Για να μην πληγωθώ.
Αργούσα να νιώσω τον έρωτα για κάποιον και αυτό γιατί φοβόμουν. Φοβόμουν πως όταν θα παραδεχόμουν τα συναισθήματά μου, οι άλλοι θα εξαφανίζονταν.

All This LoveOù les histoires vivent. Découvrez maintenant