All This Love

Κεφάλαιο 18

Το κάρμα δεν είναι απαραίτητα η έννοια του "ο,τι δίνεις παίρνεις",  "το καλό θα σου γυρίσει κάποια στιγμή, όπως επίσης, και το κακό". Είναι ο προορισμός που έχεις σε αυτήν την ζωή. Μου αρέσει λίγο περισσότερο αυτή η θεωρία. Με κάνει να θέλω να βρω για ποιον λόγο βρίσκομαι εδώ που βρίσκομαι τώρα. Από που ξεκίνησα και γιατί.

Δύο φορές το έχω σκεφτεί. Η πρώτη ήταν όταν παραδεχτήκαμε με τον Αλέξανδρο ότι όλο αυτό που ζούσαμε, ήταν επειδή γεννηθήκαμε προκειμένου να καταλήξουμε μαζί. Και το πίστεψα. Η σύνδεση και το δέσιμο μας ήταν τόσο αρμονικά, που υποδήλωναν πόσο ταιριάζουμε. Ενδεχομένως να ακουστεί κλισέ, αλλά ήμασταν σαν το γιν και το γιανκ. Δύο δυνάμεις, δύο δυνάμεις αντίθετες μεταξύ τους, ενώνονται με τρόπο φυσικό και αρμονικό. Συνυπάρχουν, αλληλοσυμπληρώνονται και είναι αλληλοεξαρτώμενες στον φυσικό κόσμο. Η μία δύναμη ζει από την άλλη, η μία δύναμη μπορεί να δημιουργήσει την άλλη λόγω της μεταξύ τους αλληλοσύνδεσης.

Είπα πως είναι αντίθετες μεταξύ τους. Ετοιμαστείτε να τις γνωρίσετε.

Είναι το φως μου. Είμαι το σκοτάδι του.

Ο Αντώνης Μαλίκοφ αντικειμενικά, είναι ένας όμορφος νέος άντρας που έχει μπλέξει με διάφορα εκεί έξω. Μπορώ λοιπόν και να καταλάβω γιατί υπήρξε ένα ερωτικό τρίγωνο μεταξύ Λίας- Αντώνη- Ναταλίας. Το θέμα, όμως είναι ο Μαλίκοφ να μπορέσει να αποδείξει την αθωότητά του και το άλλοθι του.

«Γνωρίζεις φυσικά ότι μας έδωσες απλόχερα άλλον έναν λόγο για να σε πάμε κρατητήριο. Μα επίθεση σε εγκληματολόγο και αστυνόμο; Πρέπει να φοβόσουν πολύ μάλλον» μαζί μου βρίσκεται η Δανάη για ακόμη μία φορά. Υπό κανονικές συνθήκες θα έμπαινε ο Αλέξανδρος, αλλά ο συγκεκριμένος εάν έμπαινε τώρα εδώ μέσα, μαζί μου και μαζί με τον Μαλίκοφ, το πιο πιθανό θα ήταν να χάσουμε όποιο δικαίωμα έχουμε να κρατάμε τον Μαλίκοφ. Ίσως και τον ίδιο τον Μαλίκοφ...

Ο άντρας μένει αμίλητος να κοιτάζει την Δανάη με ένα βλέμμα απέχθειας και αηδίας, υποδηλώνοντας, χωρίς πολλά πολλά, πως σιχαίνεται τους αστυνομικούς και το περιβάλλον στο οποίο βρίσκεται τώρα.

«Καλά, κάνε και μία παύση. Γλώσσα δεν έβαλες μέσα» η Δανάη τον ειρωνεύεται, πράγμα που κάνει μία φλέβα στο μέτωπο του να εμφανιστεί. Το σώμα του βρίσκεται σε ένταση και δεν κάνει καν μία προσπάθεια για να το κρύψει.

«Έι...» η Δανάη του κάνει ένα νόημα και εκείνος όλως παραδόξως σηκώνει το βλέμμα του προς το μέρος της «Η τύπισσα δίπλα μου, ομολογώ ότι σου έκανε λίγα, πράγμα που πρέπει να σε κάνει να αισθάνεσαι τυχερός. Αποφάσισα να μπω εδώ μέσα προκειμένου να σε βοηθήσω, αλλά εάν δεν με βοηθήσεις και εσύ, να είσαι σίγουρος...» σταματάει να μιλάει για λίγο και με κοιτάει «Θα την αφήσω ελεύθερη να σε κάνει ο,τι εκείνη γουστάρει» στην ιδέα και μόνο ενθουσιάζομαι.