All This Love

Επίλογος

Συναντάς καθημερινά πολλούς ανθρώπους, καθώς πηγαίνεις στο σχολείο, στη δουλειά, στη σχολή. Μπαίνεις μέσα σε λεωφορεία, μετρό, τρόλεϊ, ή απλά αποφασίζεις να περπατήσεις επειδή έχει καλό καιρό και θες κάτι να σε παρακινήσει, να σε ξυπνήσει και να σε γεμίσει με ενέργεια.
Να σε κάνει να νιώσεις αισιοδοξία για ο,τι έρχεται.

Το μέλλον είναι απρόβλεπτο και μπορεί να σου φέρει οτιδήποτε περνά από τον νου σου.
Μόνο που τις περισσότερες φορές, έχει την τάση να σου φέρνει εκεί που δεν το περιμένεις, εκεί που δεν το σχεδιάζεις, δεν έχει περάσει καν σαν ιδέα από το μυαλό σου, αυτό που δεν έχεις σκεφτεί ότι μπορεί να συμβεί.

Και δύο είναι οι εκδοχές που μπορούμε να ακολουθήσουμε εδώ.
Είτε να είναι κάτι απρόβλεπτα καλό, είτε να είναι κάτι απρόβλεπτα κακό.

Και ενώ μπορεί να αρέσουν τα απρόβλεπτα, όταν έρχονται ενώ βρίσκεις τις ισορροπίες σου, αναθεωρείς. Αναθεωρείς και γίνεσαι άνθρωπος των άκρων.

Ή τα αγαπάς ή τα μισείς.

Και αυτά, αλλά και οτιδήποτε μπορεί να σου φέρουν.

.

.

Μέρος Πρώτο: Χάος.

Μπήκε μέσα στο κτίριο και το μάρμαρο την σαγήνευσε. Ένα ρίγος την διαπέρασε, αλλά σίγουρα δεν έφταιγε το μάρμαρο, ούτε το κύρος που μπορούσε να νιώσει κανείς. Δεν την επηρέαζαν ούτε τα κοστούμια, ούτε τα ταγέρ. Μπορούσε να το καταλάβει κανείς και από την αμφίεση της.
Όλο το βράδυ την ρωτούσε τι θα φορούσε αφού επέμενε να έρθει. Εκείνη ανασήκωνε τους ώμους της ή καθόταν αγκαλιά με το μωρό μπροστά στην τεράστια τζαμαρία και χάζευε τον κήπο τους και τον ουρανό, ψιθυρίζοντας γλυκά λόγια στον γιο της. Μπορεί αυτή η εικόνα να τον έκανε να λιώνει και να θέλει να της κάνει άλλα τόσα παιδιά, αλλά εν τέλει κατέληγε να τους χαζεύει από πίσω και μερικές φορές, όταν είχε κοντά και το κινητό του, έβγαζε κρυφά φωτογραφίες. Ήθελε να την βγάζει εν αγνοία της, έτσι φαινόταν ακόμη πιο ήρεμη.
Σαν μαμά πλέον, είχε αλλάξει και εξωτερικά αλλά κυρίως εσωτερικά. Συνέχισε να πηγαίνει στη δουλειά, αλλά όχι κάθε μέρα. Στο πόδι της, όταν εκείνη έλειπε, βρισκόταν ο Σταύρος, ο οποίος είχε κάνει όλη του την εκπαίδευση στο εγκληματολογικό κομμάτι, δίπλα στην Ιφιγένεια. Μέρες ολόκληρες, από το πρωί μέχρι το βράδυ ήταν μαζί και διάβαζαν, ή μάλλον η Ιφιγένεια τον διάβαζε και του συμπαραστεκόταν για τις δύσκολες εξετάσεις που θα έπρεπε να περάσει.