All This Love

Κεφάλαιο 30

Η ατμόσφαιρα του δωματίου είχε αλλάξει. Υπήρχαν αναμμένα κεριά στα δύο κομοδίνα και η γυναίκα εδώ και λίγη ώρα βρισκόταν πάνω του, με έναν ρυθμό που εκνεύριζε τον άντρα από κάτω της, ο οποίος τώρα, πέρασε το ένα χέρι του γύρω από την μέση της και στερέωσε το άλλο πάνω στην μέση της δίνοντάς της τον ρυθμό που εκείνος απαιτούσε στο σεξ.

Ένα δυνατό χαστούκι προσγειώθηκε πάνω στον δεξί γλουτό της και ένα πιο απαλό, πάνω στο μάγουλο της κοπέλας.
Ήξερε πολύ καλά τί της άρεσε και τί όχι στο θέμα του σεξ. Ωστόσο, εκείνος φρόντιζε να της δίνει ο,τι δεν της άρεσε. Και αυτό ήταν πολύ απλό.

Δεν υπήρχε χημεία στο σεξ μεταξύ τους. Δηλαδή υπήρχε, αλλά όχι αυτό το απόλυτο και το μοναδικό που αναζητούσε ο Αλέξανδρος.
Εκείνη ήθελε γλύκες και χαδάκια. Εκείνος ήθελε ένα άγριο, σκληρό και ωμό σεξ. Και αν ήθελε να είναι ειλικρινής -έστω και με τον εαυτό του- δεν ενδιαφερόταν και πολύ για την ικανοποίηση της Νάντιας, όσο για την δική του.

«Π-πιο ήρεμ- πιο ήρεμα...» αναστέναξε εκείνη με χίλια ζόρια. Κόντευε να χάσει την ανάσα της με τον τρόπο που εκείνος έμπαινε μέσα της ξανά και ξανά, με απόλυτη δύναμη. Ο ήχος που έβγαινε από την σύγκρουση των γλουτών τους, την άναβε όσο και εκείνον, όμως δεν μπορούσε να ακολουθήσει τον ρυθμό του Αλέξανδρου, ο οποίος έμοιαζε ασταμάτητος και χαμένος. Λες και δεν είχε καμία επικοινωνία με το περιβάλλον και με τα όσα έλεγε -ή προσπαθούσε να πει- η Νάντια.

Άλλο ένα χαστούκι προσγειώθηκε στον αριστερό γλουτό της, λες και την τιμωρούσε για το γεγονός ότι μίλησε, ή ακόμη χειρότερα, για το γεγονός ότι απαιτούσε κάτι πάνω στο σεξ.
Η παλάμη του έκλεισε το στόμα της, δίνοντάς της το μήνυμα πως δεν ήθελε να την ακούει.

Η Νάντια έμοιαζε εξαντλημένη με τον τρόπο που συμπεριφερόταν ο Αλέξανδρος. Δεν είχε και άδικο. Την κατέβαζε πάνω του με τέτοια φόρα και δύναμη, που ήταν λες και την έστελνε απευθείας στην κόλαση.

Προσπάθησε να πάρει τα χέρια της από το ιδρωμένο στήθος του, για να τα στερεώσει στο σίδερο το κρεβατιού, πίσω από το κεφάλι του Αλέξανδρου.
«Α-Αλέξ...» η φωνή της χάθηκε. Τα μάτια της ερμητικά κλειστά και το στόμα της ανοιχτό σε ένα σχηματισμένο όμικρον. Η εικόνα της θα ήταν μαγική και θα συγκινούσε κάθε αρσενικό, κάθε άνδρα.

Όχι όμως τον Αλέξανδρο.

Ξαφνικά σταμάτησε την κάθε του κίνηση και την γύρισε στα τέσσερα. Οι γλουτοί της υπέφεραν από την θέρμη και τα χτυπήματα του Αλέξανδρου, έχοντας αποκτήσει, πλέον, εάν κόκκινο χρώμα. Λίγο πριν μπει βίαια και απότομα μέσα της, κάνοντάς της να ουρλιάξει, της έδωσε λίγες ακόμη ξυλιές.