Unforeseen Boy (Beklenmeyen O) [z.m]

17 Ağustos

Kalbim iyi atmıyordu hâla onun yanında olduğumda. Ellerim titriyordu. Buz kesiliyordum. Ama iyiydim. Bu gece yalnızdık. O hâla evin duvarlarını graffiti boyuyorken saate baktım. Gece yarısı olmuştu. Muhtemelen şu an Kathy uyumuştu ya da Louise 'den masal dinliyordu. Onu özlüyordum. Annemin anne olduğunda anlarsın demekle ne kastettiğini anlıyorum.

Favorisi Mickey 'di. Zayn onu bu yıl Disneyland 'a götüreceğini söylemişti. Aslında bu işi ben yapabilirdim. Ama Zayn yanımızda olamayacaktı. Belki biz Paris'te Disneyland ' da olacakken , oda aynı anda Paris'te konserde olacaktı. Ama kesinlikle istediği bu değildi. O iyi bi baba olmaya çalışıyordu.

"Bodrumun bitmek bilmeyen grafitili duvarları vardı." Kathy bu odayı böyle anlatıyordu. Her dolan duvarı tekrar beyaza boyuyorduk. Şu an üzerinde Rolling Stone yazılı siyah tsortu vardı ve sprey boyayı sallayıp duvarda şekillenmesini sağlıyordu. Bense merdivenin son basamağında oturmuş onu izliyordum . Ayaklarımı birbirine dolamış , ellerimle destekliyordum.

Bu ilişkide oda bende konuşmayı pek sevmeyen tipleriz ve bunu iyi biliyoruz ki Zayn çalıştığı zamanlarda konu ne olursa olsun çok ciddi olur. Şu anki gibi.

Acaba yarın için ne planladı? demekten kendimi alı koyamıyorum.

-Hâla canın yanıyor mu?

dedim sesimi incelterek. Yavaşça döndü ve spreyi salladı.

-Hayır. Unut gitsin artık.

Başımı salladım.

-Kathy neden evde yok ?

Zaten geç gelmişti. Kathy'i mi soruyordu sadece? Tamam kıskanmıyorum.

-Louise 'de kalmak istedi. Hem bu ona farklılık olacak. Kaç yaşında ama hayatında kaç defa evden çıktı. Louise halledebilir. Sen iyi misin? Bi problem mi var? Fazla durgunsun.

-Hayır. Sadece yorgunum.

-İyi. Her şey yolunda yani?

-Evet.

dedi ve yanıma gelip elini uzattı. Aşağı indim. Sarıldım.

-Uykum var. Sana iyi geceler hayatım.

dedim ve ondan beni anlamasını bekledim. Kathy 'nin koşuşturmacası beni yoruyordu.

-Bende geliyorum.

dedi eldivenlerini çıkarıp ışığı kapadı. Yukarı çıktık.

Yatağa kendimi bıraktım. Yüzümü ona dönüp , uyumaya çalıştım. Uyurken bir şeye sarılmak diye kötü bi alışkanlığım vardı.

-Hemen uyuma. Zaten seni göremiyorum.

Gözlerimi açtım.

-Peki.

dedim esnerken. Güldü.

-Şarkı yazıyorum.

-Ne hakkında ?

-Sen.

- Hadi ama! Bitti mi?

-Henüz bitmedi. Yani okuyamayacaksın.

-Beni deli etmeyi seviyorsun.

-Evet gibi gibi!

Gülüştük. Sonra büyük bi sessizlik oldu. Konuştu.

- Zaman çok hızlı geçiyor. Biz ne ara evlendik.

-Bana mı soruyorsun ? Çok yaşlandım.

-Hayır. Biz hâla genciz. Sadece Kathy geldi.