Unforeseen Boy (Beklenmeyen O) [z.m]

4. BÖLÜM

ertesi sabah

Çok zor kalkıp telefonuma ulaştım saate baktım. Bir an dün ne yaşadığımı unuttuğumu sandım.Ama öyle olmamıştı salisesi salisesine aklımdaydı tekrar yastığa kafamı gömdüm.Aklımdaki düşencelerden olacaktı ki saatin 11 olması dikkatimi çekmemişti kendimi tekrar saate bakma zorunluğunda hissettim ve saati görür görmez gözlerimi kapadım. Canım okula gitmek istemiyordu ne Lexy i ne okuldakileri ne de Zayn'i  görmek istemiyordu.

İlk haftadan okula gitmek istemiyorum. Yatağın içinde kıvranırken yan çekmeceden kulaklıklarıma ulaştım , odanın içerisini dolduran kutular benim görünmemi engelliyordu. Ve son ses Charlotte gainsbourg u dinlemeye başladım. Başıma ilk defa böyle şeyler geliyordu .Ben sadece erasmus sınavlarına girmek için çabalayan , sonrasında babasının işleriyle buraya taşınan umutlu bir kızım. Yaşadığım şeylerin hepsi umudu simgelemiyordu tabi unutmaya çalıştığım olaylar insanlar anılarım vardı , ben buraya bunları silerek geldim , yaşamaktan tekrar tekrar korktuğum şeyler var , onların çaresizliği ile geldim.

Güçlü bir kız değilim , hiç olamadım ve olamayacağım.

Oysa Lexy ... kahretsin !

Annemin uzaktan gelen sesiyle müziği kapadım.Yanıma gelince ;

-Ateşin inmiş!

dedi , alnıma elini koyarak.

-Kendimi hiç iyi hissetmiyorum.

dedim yere bakarak , annem ;

-Dün partide nasıl üşüttüysen , sen çok zor hastalanırdın , beni tüm gece ayakta tuttun , beni korkuttun kızım .

dedi tüm masumiyetiyle.

Annemin elini sıkıca tuttum , o bana güven veriyordu.

-Aslı okula gitmeden , kapının önünde bir buket papatya , süt ve bir not bulmuş.Dur sana notu ve buketi getireyim! Hızlı ve düşünceli arkadaşlar edinmişsin !

dedi gülerek ve odadan çıktı.

Louise o notun sahibi idi , zaten kendini sorumlu hissediyordu da .

Gerçekten ne kadarda düşünceli !

Annem beyaz papatyaları elinde getirdiği su dolu vazoya koydu ve notu verdi .

" Sevgili dostum ,

hastalandığını duydum . Bu beni gerçekten üzdü . Yarına iyileşmen dileğimle ...

Dostun. "

Louise ye okul çıkışında mesaj atacağım , evet evet bi teşekkür mesajı , o beni düşünüyor .Mutlu olmalıyım!

Ama sanıyorum ki bu olaydan sonra Lexy ile aram hiç düzelmeyecek , samimi olmak istesede ben olmayacağım !

Gerçi o kız neden benle samimi olsun ki , o havalı bir sürtük !

Aslında ona öyle demekde istemiyorum çünkü bu Sami'ye yapılan bir haksızlık olur , herneyse hayatımın en berbat gecesine şahit olmuştum , olmuştu , olmuştular ...

Ondan uzak duracağım , ondan nefret ediyorum .Ama belki ; yarın okulda " Senden nefret ediyorum Lexy ! "diye bağıracağım.

Bunu yapamam , bunu herkes biliyor !?!

Düşünce selinden çıkıp uyumaya karar verdim .