Unforeseen Boy (Beklenmeyen O) [z.m]

GİRİŞ

" Normal hayatlar normal insanlar için ...

Sen hayallerinle farklısın ve de düşüncelerinle..

En önemlisi hayallerin kadar özgürsün şu hayatta " derdi annem ben küçükken , bu sözüne  gönülden inanmıştım.Pes etmedim farklı olmaya çalıştım her şeyde ...

Bana göre farklılık ; her an mutlu olmaya çalışıp , mutlu edebilmekti , hayallerimi sonsuza dek sürdürmekti , herkese ayak uydurmaktı , değişmekti , değiştirmekti , tuhaf olanı amaçlamaktı , seçmekti.

Büyüyünce farkettim bunları başardığımı , bu sabah hayallerimin şehrinde , Bradford 'da  gözlerimi açtım , kelebekler içimi kemiriyordu , heyecandan midem ağrıyordu.Aceleyle okula hazırlandım...

Beni bekleyen her şeyi merak ediyordum. Acısını, tatlısını, hüznü, kederi, sevinci, coşkuyu... Kelimesi kelimesine merak ediyordum. Seni sen yapan zaten anı yaşarken hissettiklerin değil miydi?

İçimdeki merakı bastırmak için her zamanki gibi hayal gücüme başvurdum. Dilimi tam anlamıyla düzelttikten sonra sınavlara girip Türk bi okulda öğretmenlik yapabilirdim. Yine benimle aynı kaderi paylaşan bi öğretmen bulup onunla, burada London Eyes da , mutluluğun doruklarına , bulutlara doğru çıkarken evlenirim. Annemlerle aramıza kilometreler girebilir, bu yüzden Holmes Chapel de yaşamayı seçeriz ve günler sessizlikten yakınır. Sonrası ise galiba beni aşıyor. Bu kadarı bile bana yeter ve artar.

Bunlara ulaşmak için şuan okula gitmem ne kadar heveslendirici (!)

Hayallerinin ve rüyalarının gerçekleşmesi ancak gündüz uykuya daldığında olur. Bunun için çabaladığında..