Unforeseen Boy (Beklenmeyen O) [z.m]

son not

Sessizlik soğuk bi duygu gibiydi benim için hayallerini kaybetmek kadar ürkütücü , yalnız kalmaktan daha acı.

Zayn'in yanından hızlı adımlarla kaçıp , Louise nin ardından eve girdim.Daha sonra perdenin arkasına geçip onu izledim . Biraz pisman bi şekilde ellerini ovuşturup , ceplerine koydu.Yavaş ve düşünceli  bi halde arabaya ilerledi.Duraksayıp arkasına döndüğünde yakalanmıştım. Onun gülümsediğinde ise ellerimin dudaklarımda  olduğunu farkettim.Ellerimi hemen indirip perde ile kendimi kapamaya çalıştım.Hâla baktığını görünce daha fazla dayanamayıp el salladım.Oda bana.

Bu ilk olmuştu.Bu benim ilkimdi. Ve sonumda olmalıydı. Beklemediğim bir anda dudaklarıma yapışması alışkın olduğum hiç bir şeye benzememekle kalmıyor zıt düşüyordu. Ona bunun için tokat atmak istiyorum. Ve bide kendime.

Ona imkan sağlayıp bana unutulmaz bir hatıra vermesine izin verdim. Ama bu gerçekten unutulmaz bir hatıra!  Onu unutmayacağım, asla.

Louise koluma girip ;

-Neler oldu?

dediginde annemle konuşmamı ve Zayn'in tüm dediklerini anlattım. Louise 'nin üzerinde bulunan ve yemek boyunca farkettiğim ağırlık , baş göstermiş gibi sesi ağlamaklı geldi.

-Gitmemen için ne yapabilirim?

-Böyle üzülme , beni de üzüyorsun.

dedim elimle saçlarını toplarken.

Ve odama giderek , Louise'nin beni ağlar görmesinden kaçarak , yatağımın altına egilip küçük valizimi aldım ve içini doldurdum.

Sesim sanki konuşmaktan bıkmış gibi titriyordu. Kendi kendine istikbalini kurmuştu , bu ses böyle kalmalı der gibi.

Şu an yapmam gereken sadece neler oluyor diye bilmekti.Kendime neler yaptığımı düşünmekti. Acı çekmekdi tek çarem. Sustum ve ağladım tüm gece en sonunda bir not yazmaya karar verdim. Ben gittiğimde bunu Louise ona verecekti. Evet tüm planım bu olmalı.

Kalemi aldım elime , duvarda asılı  olan resime baktım ister istemez.

Ben ve Louise , ah saçmalık bu.

Yazmaya başladım.

" Bunu okuduğunda çoktan bizden uzaklaşmış olacağım. Bir şey demedim ve diyemedim ,üzgünüm . Beni affet diyebilirim sana tek. Gerçekten hayatımda en güzel şeyler senle başlayıp senle bitti. Sana ve senle mutlu olan biriyken bu hale düştüm.Bil ki gitmem gerek ama biliyorum ki sen beni takmayacak hayatına devam edeceksin.Öyle de yap.

Belki tekrar aynı şehire düşeriz , o zaman konserine geleceğim.Evet sen ünlü biri olacaksın , sen , siz ,evet !

Bu benim için daha zor olamazdı.

Beni affet....

                               

                                           -s-e-l-i-     "