Unforeseen Boy (Beklenmeyen O) [z.m]

Şimdi söyleyeceğim

Louise ile konuştu , Louise söylediği gibi her seyi anlatmıştı. Kırıldığımı ,üzüldüğümü ,depresyona girdiğimi.

Halbuki herşey o kadar kolay değildi.

2 saniyelik bi konuşma seni o an mutlu yapardı , o 2saniyede . Ya peki gerisi , sadece deli bi aşığın kafayı takacağı şeydi bu.

Saat 10 'a geldiğinde karşımda oturmuş sadece o bakışı ile bakıyordu . Saatlerdir aralarında konuşuyorlardı , bakışlarım , beynim , vücudum onu duymuyordu. Sesini kalbimde hissettim arada bir.

Koltuğumun dibine gelip ;

-Benimle gezmeye gelirmisin ?

dedi Zayn.

-Peki 1saat sonra beni evden al .

dedim sadece.

Louise ;

-Benden çekinmeyin ! diye bağırdı .

-Ah şu çeneni kapat! Sorun simdi sen değilsin. diye bağırdım.Gülümsedi .

-Bu akşam çocuklarla yemek yiyeceğiz , sende gel Louise.  dedi Zayn .

Louise bunu "zevkle " diye cevapladı. Sonra da Zayn kapıyı çekip gitti.

Louise sinirle yanıma gelip ;

-Sen kafayı yemiş olmalısın .Onu mutlu et , sevindir ! Üzme , onun şu an sana sadece sana ihtiyacı var. Ama sen durmuş tavır yapıyorsun.

-Anlamıyorsun ! diye bağırdım ayağa kalkarak.

-Gidiyorum.

diye devam ettim. Gözlerim benim yerime konuşmuştu bunu demeyle. Ağlamak istemiyorum.

-Nereye ? dedi sakince , endişe ile.

-İsveç 'e .

-Gerçek degil bu , uydurmayı kes.

-Biz birbirimizi aylardır tanıyoruz. Sana hiç yalan söyledim mi?

dedim ağlarken.

Sarıldı.

-Gitmene izin vermem.Peki neden? dedi. Olanları anlattım. Her zaman dediği gibi eğer istersem bunu bana yaptırmayı beceremeyeceklerini söyledi. Ama bu sefer de engel olamazdım.Hem herkes kendi hayatını düşünürken ben neden tek ben fedakarlık  yapayım ki diye düşündüm kendi kendime. Ama bunu Zayn'e söylemeliyim , belki bugün.Evet kesinlikle bugün.Bugün bu ilişkiyi bitirmeliyim. Onu kırmadan ancak bunu yapabilirim. Yada hatalı olabilirim aklıma başka bi şey gelmiyor.

O 1 saat içinde Louise ile konuşdum  ve hazırlandım .Onu son görüşümde güzel görünmeliydim. Siyah beyaz elbisemi , topuklu siyah ayakkabılarımı giyip aynaya baktım. Belki bu halimle kaçsam , uzaklara gitsem daha iyiydi. Ya da her şeyin kolayı Zayn 'in işinden hayalinden çok ben olmam ve onun benle uzaklara gitmesi olabilirdi.

***********     ***********   **********

Kapıyı açmasıyla oturdum.Sonra arabanın etrafını dönmesiyle kendisi de oturdu. Suskunduk.

-Nasılsın? deyip bunu bozdu.

-İyiyim. Sen ?

-Sen iyisen bende iyiyim.

dedi gülümsedi. Tebessüm ettim.

Bu tuhaftı .

-Seni benim için çok önemli olan birine götüreceğim .

-Kime? dedim kısıkca .

-Gidince göreceksin .

dedi hafifçe sırıtarak .

-Peki. 

-Konuşamadık . Seni özledim. Ve dünde kapatmak zorunda kaldım.

dedi elini yanağıma koyarak.

-Farkındayım.

-Cümlelerin neden bu kadar soğuk?

-Hayır. Seni özledim ve kendimi seni görmemeye alıştırmak istiyorum.

dedim ellerine bakarak ve sonrada yüzüne . Masumdu.

Sarıldı. Onun kokusunu içime çekmek bana huzur veriyordu bunu yeni keşfetmiştim.

- Bu ara fazlası ile üzgünüm.Seni özledim gerçekten .

derken sesim çatallaşmıştı.

-Bana ağla ben yeterince güçlüyüm.

dedi ve daha cümlesini bitirmeden ben ağlamaya başladım.

Ona gideceğimi şimdi söylemeliyim.

Ama onu kıramadım ve şu an ona ihtiyacım varken olmaz.

Telefon titreşimi ile irkildik. Arayan bilinmeyen kişiydi.Göz yaşlarımı sildim ve telefonu açtım.

-Alo kiminle görüşüyorum?

dedi tanıdık bi ses.

-Siz kimi aradınız ? dedim ağlaklı sesimle.Zayn gözümün içine bakıp duruyordu.

-Ben Selin ' i aradım.

dedi.

-Evet benim kimsiniz ?

-Ben Utku.

dedi türkçe

-Neden yabancı numaradan aradın?

dedim sinirle.Neden beni arıyordu ? Yüzsüzlük de sınır tanımazdı.En son ona nefret ettiğimi söyleyip 6 ay sonrada buraya İngiltere 'ye taşındık.

-İngiltere 'deyim şu an Londra 'da .Seni bulmaya geldim.

Türkçe konuşum Zayn'in bana neler oluyor der gibi bakmasını sağlamıştı.

-Saçmalama. diyerek suratına kapadım

Utku benim ilk aşkım, ilk umudum, ilk heyecanımdı.Daha sonradan unutmak istediğim tek kişi oldu.Herşeyini ; anıları ile doyduğum insanken , anıları ile en çok canımı yakan oldu. Onu çok sevmiştim.Dediğim herşeyi unutmuştum Utku dan sonra kendime söz vermiştim bi daha kimseyi sevmeyecektim aşık olmayacaktım. Başarısız sonuç.Onun bana yaptığını kimse yapmamıştı.Kimse o kadar kırmamıştı. Oysa o kadar serseri iken sevmiştim ki onu.Belki de sırıtışına aşık olmuştum.Her neyse onu unuttuğum yerden çıkarmayacağım , asla. Zaten ben gidecekken onun beni buraya bulmaya gelmesi , onada inanmıyorum, umrumda değil.

Gözlerim uzağa sokak lambasına takılı kalmıştı.Zayn yüzümü çevirerek ,ona dönmemi sağladı.

-O kimdi?

-Yanlış numara. Haa ve de teşekkür ederim.

Gülümsedi.

-Bende sana. Hadi iyiysen gidelim.

-Bana teşekkür etme.

dediğimde  gülümsemeye çalıştım.

Kafamı emniyet kemerine dayayıp , yolu izledim. Söylemek istediğim çok şey vardı.Belki onunda öyledir?

Kahretsin ! Keşke onunla hiç tanışmasaydım. Onu bırakıp gitmek , en zor şey. Ama bi an diyorum ki gideceğimi söylemek , hiç bir şey demeyip gitmekten daha kötü geliyor .

Gözlerimi kapatıp London Eyes'a bindiğimiz günü hatırlayıp durdum.İçim canım yanıyordu.

Durduğumuz zaman geldiğimizi farkettim.

-Geldik.

dedi kısık sesle omzuma dokunarak.