Unforeseen Boy (Beklenmeyen O) [z.m]

Kimine göre Mutluluk

Zayn'i haftalardır göremedim.Yeteneklisin deyip elendikten sonra jürinin yani Nicole'nin tavsiyesiyle grup olduklarından beri , evet onu göremedim.Bu çok moral bozucu idi , okul müdürüne tüm olanları anlatmaya gittiğimiz gün tam anlamıyla son kez görmüştüm onu.Müdür bizi iyi karşılamıştı .

"Ne zaman dönmek istersen kapımız sana açık ,endişelenme ."

demişti.Müdürle görüşmeden sonra sadece bi yarım saatimiz vardı.O zamanda Green Park'da oturabilmiştik. Onu özledim ama herşeyden çok onun için endişeliyim.Çok fazla baskı altında ,herkes ona fazlasıyla güveniyor. Ailesi , Jack belki ben bile ama o nasıl hissediyor onu bile bilemiyorum.Sadece mesajlarına cevap verebiliyor, bugün jüri evinin son günü onun için mutluyum.

Endişelerim git gide artarken Harry'den mesaj geldi;

-Endişelenme sadece bu akşam için biraz şekerleme yapıyor , bizim için dua et ;))

demişti ve derin bi nefes aldım.Hemen cevap yazdım;

-Tabiki ediyorum bu arada teşekkür ederim yani çok değerli arkadaşımı merak ettim.

Dedim içten içe pisman olarak.Onlara sadece çok iyi birer arkadaş olduğumuzu söyledik.Belki anlasalar bile bu konuda; arkadaşlık konusunda ısrar ettik.Bunu başta isteyen bendim.İlk şikayet eden de ben !

Her neyse bu akşam için çok heyecanlıyım.Tv den onları izlemek mükemmel olacak.Bugün onlar için kader ağları ya örülecek  ya da örülmeyecek. Ama önceki izlediklerim bana diyorki onlar kazanıp imzayı atıp albüm anlaşmasını sağlayacaklar.

Louise'de bana üzülüyordu.Haftalardır evde tv başında oturup duruyor ve telefonumdan kafamı kaldırmıyormuşum.Mutluluğun neye bağlı olduğu sürekli değişirdi ; yani ben öyle düşünüyordum. Onun orada olması da benim telefon ile olan bağımı güçlendiriyordu.

Louise'nin evinde kaldığımdan beri daha özgür oldum.Bana bi oda verdi ,kirayı bölüştük , diğer malzemeleri aramızda hallediyoruz. Odamı toparlamak zaten uzun sürmüştü.Babam bi ranza ve dolap aldı, kitaplık ve puf da Louise'de vardı. Bu kız olmasa yine eski ben olacaktım.Özgür olmayan ,babasına bağlı.

Onun babası ve annesi herşeyi düşünmüştü.Xbox 'dan ,ses sistemine ,köşeli koltuktan , 3D tv'sine kadar.

Ben ve o Xbox hastası olmuştuk günlerdir.Zaman geçiriyorduk.O koltuğun sağ tarafında ben solda pencere yakınında oturuyordum.O koltukta uyur yemek yer olmuştuk.Oda benle aynı durumda idi.Okuldan direk eve gelip ,evin içinde dolanıyorduk.Ama o daha hızlı farketti bu yoldan çıkıp depresifleşme halini. Bense o bunu söylerken yastık ve battaniyelerin altında uyuyordum.

Ahh bide Jack var.Jack Butland. Vazgeçmedi ve hergün 10larca  mesaj attı.Onun gerçek kimliğini öğrendikten sonra onunla hiç konuşmadım.Sanırım çaktırmamaya çalışıyordu ama dün anlamış olmalı idiki  ;

"Sana kim olduğumu söylemediğim için pişmanım.Ama beni anlamasın  hayatımda cok uzun zamandır beni tanımayan biriyle karşılaşmamıştım. Ayrıca söylemek istedim fakat benle bir daha görüşmeyeceğinden  korktum  ,çok masumdun. "

dedi son mesajında.Louise mesaj atmalısın desede ne diyeceğimi  bilemedim. Aslında masum gibiydi.

Şu an koltukta tv izliyoruz. X Factor henüz başladı.Son 5 kişi vardı ve tek tek isimlerini açıkladılar.

"... Jennifer  ve  One Directionnn  "

diye bağırdı adam ve onlar içeri girdi, Zayn yine farklıydı ,ama gülümsüyordu.Bugün ki bi halk oylaması , telefonlarımız elimizde.

Louise bugün için onların yanına gitmemizin daha iyi olacağını söylemişti.Evden çıkmak istemedim.

Elimi tutup ;

-Heyecandan sen öleceksin !

dedi beni sarsarak.Sonra hepsinin; Zayn , Louis ,Niall ,Liam ve Harry'nin ilk geldiği zamanı ve videoları gösterdiler. Zayn çok mutluydu , gülümsüyordu tüm bunları izlerken.Ayağa kalkıp ekrana dokundum.

-Seni özledim.

dedim kısık sesle fakat Louise;

-Biraz daha onsuz olursan kafayı yiyeceksin ,dostum kendine gel.

dedi sakin ve mutlu görünmeye çalışarak.Bir şey demeden yerime oturdum.

* 2 saat sonra *

"- One  Direction sadece burada böyle kalmayacak , biz devam edeceğiz ."  

dedi Zayn ve Simon ona sarıldı.Gerçekten mutlu mu yoksa üzgünlüğünü mü  saklıyor ?

Ben kazanacaklarını düşünüyordum.3.mü oldular şimdi? Hepsi onu hakediyordu. Harry ;

"-Yarın büyük annemi göreceğim ve bu güzel olacak , ona bir şeyler başardık diyeceğim! "

ve hepsi sarıldılar.

-Herşey bu kadar mı ? dedim kendi kendime.

İkimizde susmuş olanları dikkatlice dinlerken , Simon ;

"- Ben bu olanları mantıklı bulmuyorum. Ve bu çocuklara anlaşmayı imzalatacağım. Onlar çok ünlü olacak ve bunu sesleri ile hakediyorlar."

Hepsi çılgına dönmüştü.Ve sıkıca sarıldılar. Seyircilerin çığlıklarını duyduk bir anda. Bu haber beni ve Louise 'yi çılgına döndürmüştü  , bunu duyunca ayağa kalktık ve birbirimize sarıldık.Sonra yine onları gösterdiler ,ailelerinin yanlarına koştular.Zayn'in annesini ilk defa görüyordum , bu kadın fazlasıyla mükemmel.

Ve reklama girdiler. Telefonumun çalmasını beklemiyorken , Zayn aramıştı.

-Hey Seli ! dedi sakin olmaya çalışarak ,arkadan çocukların kahkahaları geliyordu.Niall ;

-Dostum buraya gel !

diye bağırdı çok uzaktan , Zayn güldü ve ;

-Bi saniye !

dedi sakince.Sonra bana sessizce ;

-Başardık.

-Biliyoruz , inanılmazdınız.Seninle gurur duyuyorum ! diye bağırdım.Sadece güldü.Şu an ki bakışını görmeyi gerçekten isterdim.

-Seni özledim.Ama şu an neler olacağı konusunda hiç bir fikrim yok. Eve ne zaman gideceğim? Yada gidecek miyim ? Bilmiyorumm.

Bu ağır bi cümle olmuştu benim için.2 -3saniye durup bu cümleyi sindirmeye çalışmıştım.Onun heyecanını daha fazla kırmak istemedim , isteyemezdim.

-Farkındayım.Bu benim için sorun degil.Kendine iyi bak.Seni meşgul etmeyeyim.Seni seviyorum.

dedim ve bir şey demesine izin vermeden kapadım. Louise gozlerimin içine bakarak ne diyeceğimi bekliyordu.

-Sanırım uyuyacağım !

dedim ve odama gittim.Yatağıma ,yastıkların arasında kaybolmaya.

En acısı orada bıraktığım telefonum çalmıyordu.Bi kaç dakika sonra Louise 'nin telefonu çaldı.