INCOGNITO (BxB) - Tamamlandı (Düzenleniyor)

ON İKİ

2208 kelime

İyi okumalar

Danny:

Güneşliklerden sızan gün ışığının üzerine düştüğü gözlerimi ovuşturup, ağzımdan derin bir nefes alarak kocaman esnedim ve üzerimi örten yorganın içinde kımıldanıp, güneşe arkamı döndüm. Yumuşak yorganın sarmaladığı vücudumun tatlı sıcaklığı yarıda bıraktığım uykuma geri dönmemi emrediyordu. Daha yeni uyanmaya başlamış ve düşüncelerin işgaline uğramamış beynim de vücudumla hem fikirdi. Ağzıma yorganın bir ucunu tıkıştırıp emerken kendimi uykunun kollarına bıraktım. Gel gör ki tam o vakit burnuma dolan yabancı bir koku ile tüm planlarım suya düşüvermişti.

Gözlerimi sonuna kadar açıp, bakışlarımı yabancısı olduğum bu kokuya ilaveten kendiminkiyle hiç bir alakası olmayan odada dolaştırdım. Panik, yeni yeni işlemeye başlayan beynimi ele geçirmeye başladığı sırada dünden kareler yavaş yavaş zihnime dolmaya başlayınca bu duygu yerini sakinliğe, ama hemen ardından da utanca bırakıvermişti. Yüzümü buruşturup derin bir of çekerek kendimi yatağa geri bıraktım. Ağlamaktan nefret ederdim. Bana aciz olduğum günleri hatırlatacak zayıflık göstergelerinin hepsinden nefret ediyordum gerçi. Ve dün akşam üzeri Gustav'ın önünde bildiğin çocuk gibi dakikalarca ağlamıştım. Utancım saniyeler geçtikçe artıyordu. Sağ elimi kaldırıp yüzümü kapattım. İçinde bulunduğum durum yetmezmiş gibi bu hareketim bile can sıkıcı başka bir detayı fark etmeme yol açmıştı. Kol saatim. Bıkkınlıkla oflayıp elimi geri indirdim. Dün sabah evden çıkarken saatimi takmayı unutmuştum.

Başımı sağ tarafıma çevirip derin bir nefes alınca o yabancı koku tekrar burnuma doldu. Kokunun kaynağı içinde yattığım yataktı. Tabii doğal olarak yatak ta sahibinin parfümü gibi kokuyordu. Hafifçe inleyip tekrar yerimde doğruldum. Gustav ortalıkta görünmüyordu. Dizlerimi kendime çekip sırtımı yatağın başlığına dayadım. Burası onun odası ve bu da onun yatağıydı. Yani o burada uyuyordu. Bu sabah ben de bu yatakta uyandığıma göre...

Yüzüm aklıma gelen olasılığın düşüncesiyle ısınmaya başladığı sırada düşüncelerim odanın kapısının çalınması Benjamin'in içeri uzanan kafasıyla yarıda kesildi. Beni süzen genç adamın yüzüne yine o çapkın gülüşü yayılmıştı. Kafamı iki yana çevirip onun bu tavrına göz devirdim ve kocaman esnedim. Normalde arkadaşı bile olmayan birine göre bir gün içinde oldukça fazla ilgi görmüştüm. Bu bayağı yorucu bir şeydi ama ne yalan söyleyeyim... biraz hoşuma gitmiş de değildi.

Ben odaya girebileceğini söylemediğim halde yanıma gelip yatağa tırmanan adam sesli bir ıslık çalınca ona dönüp anlamlı bir bakış attım. Benimle flörtleşip durması eğlenceliydi ama daha yeni uyanmışlığın ve kalkar kalkmaz aklıma dolan utanç verici anıların etkisi beni biraz asabileştirmişti. Bu yüzden kendimi yatağa geri bırakıp gözlerimi kapadım. Bu, beni rahat bırak anlamına geliyordu. Tabi Ben'e göre bu bir davetti.

Yastığımın sağ tarafının aşağı çökmesinden yanıma yattığını anlamıştım.

"Çok sevimli görünüyorsun."

Gözlerimi açmayıp, burnumdan soludum.

"Hayır Ben. Olmaz."

Burnundan gülüp kolunu belime atarak kendini bana bastırdı. İşte bu hareketi beni harekete geçirmeye yetmişti. Dirseğimi karnına geçirip, kendimi sertçe geri çekerek yataktan kalktım. Biri bana sarılmayalı tam dört sene olmuştu. Dün hariç tabi. O isteğim dışı olan bir şeydi. Sonuç olarak yakın görmediğim bir kişinin dokunuşu beni rahatsız ediyordu ve maalesef Ben'in adı bu yakın kişiler listesinde yoktu. Açıkçası şu anda bu liste bomboştu.