Wounds // Dramione

nineteen: revenge, rising of Draco

"H-Hermione? İyi misin? Ginny ve Harry nerede?"

"Aşağıdalar."

"Tanrım, gözümü kırpmadan gelmenizi bekledim ve yarım saat şekerleme yapacağım sırada mı geldiniz?" dedi bana sarılıp "İyi olduğuna çok sevindim."

Bana sarılmasıyla o kadar mutluydu ki inlediğimi duymamıştı bile.

"Weasley. Sanırım-"

"Kes sesini Draco." dedi Ron ona da sarılıp. Bu beni güldürse de hala şok içindeydim. Buraya nasıl geldi, ne oldu anlamlandıramıyordum.  "Hepsi güvende bir şekilde eve gelmişler. Teşekkür ederim."

"Ben de ondan bahsedecektim." dedi Draco boğazını temizleyip "Yanlış anlama, ama Hermione'ye yumuşağın üstünde hamleler yapmıyoruz çünkü karnına ve sırtına sayısız dikiş attık, hepsi yeni ve her an patlayabilirler diye korkuyorum."

"Ah, canını mı acıttım?" dedi Ron elimi tutup "Özür dilerim dostum. Nasıl olduğunu aşağıda anlatın. Hadi."

Draco Ron'un söylediklerine uyup beni kendisiyle birlikte aşağıya cisimlediğinde kafam karışıktı. Ron'un heyecanının arkasında saklanan gerginliği görebiliyordum ama sebebini çözemiyordum.

Hepimiz buradaydık. Hepimiz iyiydik. Tamam, ben lanetliydim ama yine de iyiydim. Lanet dün çıkmamıştı ya sonuçta.

Ginny Ron'a sarıldığında Harry de onlara eşlik etti. Şaşırtıcı olan şey ise Molly'nin benden önce Draco'ya sarılmasıydı.

"Babana benzemen çok kötü olmuş." dedi kıkırdayıp "Ama kalbin annene çekmiş, belli. Harry'i o kurtarmıştı biliyorsun."

"Bi-bilmiyordum Bayan Weasley."

"Evet, öldüğümü o söylemişti Voldemort'a."

"Bilmiyordum." dedi Draco yutkunup. Bunun üzerine onun elini tuttuğumda o da benimkini sıkı sıkı kavradı. Duygusal olmaktan bariz bir şekilde utanmaması onun için kocaman bir adımdı.

"Sana ne oldu Hermione?" dedi Ron "Hermione yaralanmış sanırım anne."

Draco ile birlikte koltuğa oturduğumuzda gülümsedim.

"Bir şey yok."

"Beni ordan kurtardıktan sonra cisimlendik. Hermione bir ağaç kabuğunun üstüne cisimlendi, karnı yarıldı. Ben de onu acıdan öldürene kadar iyileştirmeye çalıştım. Ama sonra lanet etkisini gösterdi. Ölüyor sandım, deli gibi ağlıyordum ve sonra Draco ile Harry geldi. Draco Harry'e Slughorn'un iksirlerinden içirdi." dedi "Ah, Merlin! Anneme lanetten bahset-"

"Biliyor." dedi Ron "Ona her şeyi anlattım."

"Çok üzgünüm Hermione." dedi Molly elini dizime koyup "Keşke o piç kurularını bulup öldürebilsem!"

"Profesörler tedavi üstünde çalışıyor aslında." dedim "Profesör McGonagall bir araştırma bile yapıyordu hatta. Benimle çok ilgilendiler. Hagrid bana bir değnek bile yaptı."

Ron ve Molly'nin birbirlerine gergin gergin baktığını hepimiz görebiliyorduk ama ilk tepki gösteren elbette Ginny olmuştu.

"Merlin aşkına yine kim öldü?" dedi bağırarak "Niye birbirinize böyle bakıyorsunuz?"

"Otur Ginny." dedi Molly "Ron, ben Horance'ı arıyorum. Sen de arkadaşlarınla konuş."

Molly kalkıp giderken belki de ağrı kesicilerin etkisi yüzünden hiçbir şey anlayamıyordum. Anlamaya çalışmak başımı ağrıtıyor, sanki vücudumda bir örümcek geziniyor gibi his veriyordu.