Wounds // Dramione

twenty one: curse and my cursed friends

"Kalk, sürtük seni! Hemen bu yataktan kalk!"

Bağırışla ve ayak bileklerimden sürüklenmemle uyandığımda elimle asamı arasam da karşımdakinin Ginny olduğunu görmemle başımı tekrardan yastığa koydum.

"Bir gün beni öldüreceksin Ginny, gerçekten. Beni hep böyle uyandırmak zorunda mısın Merlin aşkına?"

"Evet! Erkekler Kovuk'a gitti, sonra da markete gidip gelecekler. Bana hemen her şeyi anlatmalısın!"

"Neyi?"

"Dün olanları işte. Nasıl burada yattın falan işte. Seviştiniz mi?"

"Ginny aklın bir kere de normal bir şeye çalışsın lütfen! Hiçbir şey olmadı!"

"Yalancı! Öpüştünüz, biliyorum işte."

"Nereden biliyorsun?"

"Şey... dün sen odaya girdin ya." dedi yatağa oturup tatlı suratını takınarak "Kapı aralık kalmış."

"Ee?" dedim tek kaşımı kaldırarak.

"Eh, ben de geçerken gördüm, biraz izledim. Sonra Harry geldi. Sonra da Ron-"

"Siz bizi mi izlediniz?"

"Evet de yani-"

"Size inanamıyorum!"

"Ay öpüştüğünüz an hemen gittik zaten. Yemin ederim. Öpüşmenizi beklemiyorduk yani." Kendini kıkırdamaktan alıkoyamayarak devam etti "Ah, çok güzeldi! Ama pek bir şey duyamadık. Her şeyi anlat!"

"Anlatmayacağım, sapık!"

"Aman zaten dün görmesem bugün anlatacaktın. Hadi nolur." dedi ellerimi tutup "Ergen içgüdülerime ve ikinizin sevişmesine karşı olan pozitif heveslerime karşı koyamadığım için özür diliyorum. Dayanamadım, nolur beni affet Hermione. Affet ve her şeyi anlat, yalvarırım."

Bunları söylerken kafasını omzuma histerik bir şekilde sürtmesiyle ben de kıkırdamaya başlayıp onu ittim.

"Pekala, tamam." dedim "Anlatacağım, başımın belası."

Ginny her zamanki gibi beni pür dikkat dinlerken ben de kendimi ona her şeyi, hiçbir detayını atlamadan anlatırken bulmuştum. Beni tepkisizce dinleme çabası bir süre sonra son bulmuş, vurulmuş gibi kendini yatağa atmak gibi saçma hareketler yapmaya başlamıştı. Hem ona gülüp, hem her şeyi anlatırken hepsi bir rüya gibi geliyordu.

Dün biraz daha öpüştükten ve sarıldıktan sonra Draco ikimize de pijama getirmişti ve uyumak için yatağa girmiştik. Havadan sudan, çoğunlukla eskilerden birazcık laflarken ben uyuyakalmıştım. Uzun zaman sonra ilk defa bu kadar huzurlu, bu kadar mutlu bir uyku çekmiştim.

Ginny bitirdiğimi anlayınca bir çığlık atıp eliyle önündeki yastığı yumruklamaya başlamıştı.

"Demek sevgilisiniz!"

"Ben öyle bir şey demedim." dedim yataktan kalkıp. Pijamalarımı çıkartırken Ginny de yatağa uzanıp o karanlık kahkasını atmaya devam etti.

"Dedin. Öpüşmüşsünüz işte!"

"Tamam da, öpüştük sadece."

"Aynen. Bir de birbirinizi asla bırakmayacağınızu söylemişsiniz. Bir de birbirinizi kaybetmekten delicesine korktuğunuzu falan söylemişsiniz. Bunda ne var, değil mi yahu?"

"Pekala." dedim gözlerimi devirip "Anladın işte. O cümleleri söylemedik."

"Sana aşığım lütfen beni altına al cümlesi mi?"