My Only Exception (Slow update)

Chapter11 - One crazy day

"I have told you all this so that you may have peace in me. Here on earth you will have many trials and sorrows. But take heart, because I have overcome the world." John 16:33

Cha's POV

Pasukan na ulit. Na-naman. Ito ang mahirap kapag galing sa bakasyon ee.

>_<

Back to reality.

-_-

Andito na ulit kami ni Vince sa bahay. Next week, back to school ulit. Hmmm, ano nga ba ang mga dapat pang gawin. Hanap notes.

>_>

Ding! Dong!

Sa wakas mukhang andito na si Andrei. Magpapatulong ako sa mga assignments. XD

"Waaahh. *hugs* I miss you Cha!" Andrei na kabubukas ko pa lang ng pintuan e nakayakap agad sakin ng mahigpit.

"Andrei.. *cough* hindi ako makahingaa!" Agad namang tinagtag ni Andrei ang yakap niya sakin. Hmm, ganyan talaga lagi si Andrei. Mahilig sa powerhug. And it seems na sanay na ko. I don't mind naman because we're bestfriend. Shesssh!

"Ay sensya ka na best, namiss lang talaga kita! Ang tagal kaya nating hindi nagkita!!:(( " Andrei with his cute own version of sad face. Medyo more than a week din kami ni Vince wala sa bahay tapos hindi pa kami dito nagNew year.

"O drama mo ha. Ilang araw lang kaya 'yun." Sabi ko sa kanya habang umuupo kami sa sofa. I told him that para naman hindi na niya masyadong isipin.

"Eee, kahit na!! Di mo ata ako namiss e. :(((((((((((" Andrei

"Iyak muna. :P"

"Cha naman ee. Sige na nga alis na lang ako hindi mo naman ako namiss samantala't ako halos di na ako makatulog kakaisip sayo. Hmp."- Andrei

As in? Tampo ang peg?? Well, obvious naman siguro na may pagka-childish si Andrei at sobra kung magtampo. Pero kahit ganun siya, tanggap ko 'yan. Kaya nga siguro nagkakilala kami dahil I am mature enough to handle his immaturity. ^___^

Boink!

"Aray!"- Andrei na binatukan ko nga ng isa. Hehe.

"Joke lang. Eto naman oh, tampo na agad. Wait lang." Tatayo ako papuntang kusina para kuhanin 'yung cookies na ako mismo ang nagbake. ~~~ Sige joke lang! Hindi po ako maalam mag-bake. Bumili ako ng favorite niyang Chips Ahoy. Wala man lang kasi akong pasalubong at 'yun talaga ang pangsuhol ko sa kanya. ^____^

Pero hindi pa ako nakakailang hakbang nang yakapin niya ako from my back. >//<

He hugged me while his head resting on my shoulders. Aishh. Ito siguro ang klase ng yakap niya na kahit kailan hindi ako masasanay.

"Namiss talaga kita Cha. Promise." Andrei with a serious tone of voice.

"Alam ko. Na-miss.."

Pero sa hindi inaasahang pangyayari biglang nagbukas ang pintuan ni Vince.

.....and with this face O_O

Halatang gulat na gulat siya sa posisyon namin ni Drei. Natigilan ako ng konti kasi akala ko umalis na siya ng bahay. Agad kong tinanggal ang yakap sakin ni Andrei. Baka kung ano pa ang isipin nitong pangit na to!

"Vince, akala ko umalis ka na?" ermm. Hindi ko alam pero parang nahihiya ako na nakita niya kaming nasa ganoong posisyon ng lalaking ngayon niya pa lamang nakita. =_=

Hindi pa kasi sila pormal na nagkakakilala ni Andrei.

"Ahh, na-resched ang meeting e. Mamaya pa daw." Vince na nakatingin sakin at kay Andrei and he's thinking something.