Chapter 40 - Make and break

32 3 2
                                    

Hope anchors the soul - Hebrews 6:19

CHA'S POV

"Si Andrei ba 'yun?" Tanong ni Vince habang dire-diretso akong pumasok ng bahay.

"Yup." sagot ko at ibinaba ang bag sa sofa at tinanggal ang sapatos.

Isa lang ang malinaw ngayong naguusap na kami at yun yung hindi ako makatingin sa kanya.

Tsk.

Pagtayo ko, bumungad sakin ang mukha niya.

Halos mapairit ako deep inside. His pretty face still shocks me from time to time.

"Ano?" I asked him because he's staring at me for about 3-5 seconds.

Gahh.

Hindi siya nagsalita. Tiningnan ko siya sa mata at para tlagang may gustong sabihin so I waited.

Ilan pang segundo ay nagdesisyon na akong lumakad paalis sa harapan niyan.

Tagal kasi. Gusto ko ng magbihis. >_>

"Anong-"rinig kong sabi ni Vince.

Lumingon ako sa kanya at agad naman siyang napakamot ng ulo.

"Anong pinagusapan niyo ni Andrei?", he said.

Then I laughed at him. "Vince, you're being nosy."

"Just curious Cha. Ano ba kasi 'yun? Ang lapit niyo sa isa't-isa tapos seryoso pa kayo." He continued.

Tinitigan ko muna siya saglit at napansin kong medyo namumula ang kanyang mukha. Napangiti ako bigla. Cha! Control your expression please.

"Secret." Curious much? I don't want to continue this conversation dahil involuntary ung pagngiti ko. Arghh.

Akma ko na siyang tatalikuran ng maramdaman ko ang hawak niya sa braso ko.

I wanted to scream to make him feel how fragile I am of his touch. Like a glass na pwedeng mabasag.

"You're really killing me right now." singhal niya.

"Huh? Bakit naman? It's not like I'm taking all the oxygen." I exclaimed.

"Cha, hindi ako nagbibiro." Vince said with a serious voice and his eyes on me.

Ano ba Vince?

Gusto mo bang sabihin ko sayo ang sinabi niya? Ung 'maybe she's not you' lines ni Andrei?

Give me time to absorb. Okay?

Ang dami kong gustong sabihin sa isipan ko pero hindi ko maibuka ang bibig ko dahil hindi ako makahinga sa sobrang lapit namin sa isa't isa.

I'm holding my breath right now just because of this man.

I am the one you're killing here, Vince.

"Fine, if you don't want to tell me. It's okay." Vince said and let go of my arm.

Agad naman akong nakahinga ng maluwag.

What I said earlier backfired on me, he's getting all the oxygen. Argh.

"But please, Cha, have some distance when talking to him or to any guy." He exhaled.

"OA mo ha. Any guy talaga? Si Andrei lang na-"

"Cha. Stop arguing." He snapped at me.

"I'm not, I'm just asking why plus you don't have the right to-" Napatigil ako sa sinasabi ko dahil hindi ko alam kung ano ung right na tinutukoy ko.

My Only Exception (Slow update)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon