My Only Exception (Slow update)

Chapter26 - A.B.C.

I waited patiently for the Lord to help me, and he turned to me and heard my cry. - Psalm 40:1

Cha’s POV

Ano ba ang nangyari?

Dumating si Andrei para makitulog.

Dumating si Vince na may sakit at galit na naman. Biglang nagflash-back sakin ang nangyari kagabi. >///< 

TSK.

TSK.

 What happens before he fainted is a secret and no one should know at hindi ko na dapat isipin pa. *nods

(After a few seconds..)

*face palm

Nakakainis  talaga ang ginawa niya at ang mas nakakainis, HINDI MAWALA SA ISIP KO ‘YUN. Bigla-bigla na lang nagre-rewind sa utak ko. >_>

Haayys. At hindi lang dun natatapos ang araw na ‘to.  

Dahil dumating si Bianca na may dalang isang suitcase na parang naglayas sa kanila para ano? Para makitulog sa bahay ko na kung tutuusin ay kasing-laki lang siguro o mas maliit pa sa kwarto niya.

Yung totoo, nasaan ang mga bahay nila? Anong nangyari at napadpad ang mga ‘to dito sa bahay ko?

>_>

 “Cha..6:30 na, hindi pa ba tayo maghahanda para kumain?”tanong ni Andrei na katabi ko ngayon sa sofa  ko at nakasandal sa balikat ko kasunod nito ang pagbuntong hininga ni Vince kaya saglit akong napatingin sa kanya. We’re in the living room watching movie kasi sobrang liit ng kwarto ko kung pagsasama-samahin mo kaming apat. Oo. Apat kami. Gusto din daw makinood ni Vince kaya ayun, napunta kami dito. At malapit ng matapos ang movie kaya automatic na ang susunod naming gagawin ay ang kumain.

"Hmm. May chicken pa ata sa ref. Yun na lang.” turan ko kay Andrei. Tumayo si Andrei at nagtungo sa kusina habang kami naman ay nakaupo pa din at nagpapatuloy manood.Napanood na kasi namin ang palabas ni Andrei kaya ayos lang na hindi na niya tapusin. At dahil sa pagabi na din, hinayaan ko na siyang magluto.  Napatingin sakin si Bianca at nagsalita. “Hindi mo ba tutulungan si Andrei?”