My Only Exception (Slow update)

Chapter32 - Little conversation

I will not leave you as orphans; I will come to you

~John 14:18

Cha's POV

"Cha. Teka nga." Tawag sakin ni Vince habang naglalakad ako sa sala at papunta na sa kwarto ko. Hanggang sa hInila niya ako at iniharap sa kanya pero hindi ako tumingin sa kanya at agad tinanggal ang pagkakahawak niya.

"May problema ba? Bakit ba ayaw mo akong tingnan?" tanong ni Vince.

Oo Vince! May malaking problema!

I breathed heavily and looked at him. "Vince, gusto ko lang sabihin sayo na titingin ako sayo kung kailan ko gusto. Hindi mo na kailangang itanong pa kung bakit. And for your first question, wala akong problema. Now can I go to my room now?"

Hindi siya kumibo. He's struck to what I said. I saw his jaw clenched. Tumalikod na ako at nagdiretso sa kwarto.

Akala ko magiging ayos na ang pagtira dito ni Vince pero mali ako. Akala ko mas masaya pag may kasama ako kahit si Vince pa pero parang mali ako.

***

Kakauwi ko lang ng bahay at hinapon ako dahil nag-aral muna ako sa library ng mga topics nung absent ako. Tapos may ilan pang librong kailangang basahin.

Nakakapagod. >_<

Hindi ko kasabay si Andrei sa paguwi dahil kanina pa siya nakauwi. Tahimik lang ang bahay pagkadating ko. Nagpapahinga siguro si Vince. Hmm. Hindi ko siya gaanong iniimikan ngayon. Ayoko. >_>

Dumiretso na ako sa kwarto at nagpalit ng damit. Pumunta ng kusina para kumuha ng makakakain at buti na lang meron pang biscuits. Inumpisahan ko na ding ilabas ang apat na libro sa Accounting para ituloy ang review notes na pinapagawa samin. Sa dining table kasi ako komportableng gumawa ng mga dapat gawin. At kakikita ko pa lang ng mga libro parang naddrain na agad ang energy ko! Mahaba-haba din 'to. Waaaah.

Focus Cha! Kailangan mong mag-aral para makagraduate ka. At kailangan mong makagraduate para makapagtrabaho. Trabaho para magkapera ka. Magkapera para yumaman!

Yeah!! Kaya ko 'to!

Kinuha ko na ang ballpen at maliit na notebook at nagsimula ng magsulat.

Maya-maya pa ay lumabas si Vince ng kwarto. Kumuha siya ng maiinom at lumapit sakin. Parang bagong gising. Nakatayo lang siya at pinagmamasdan ako. >_>

"Kanina ka pa?" tanong niya at umupo sa harapan ko.

Bakit siya umupo?! T_T

"Oo." Matipid kong sagot habang seryosong nagsusulat. Gusto kong sabihin kay Vince na bumalik na siya sa kwarto niya pero hindi ko magawa. Ni hindi ko man lang siya matingnan. Kasi naman ee.